Παρασκευή 6 Οκτωβρίου 2006

Ποιόν να ψηφίσω...


  Φθάσαμε μπροστά στην κάλπη των δημοτικών εκλογών του 2006. Μπαίνει στον καθένα το ερώτημα « ποιον να ψηφίσω;» και η απάντηση αυτή τη φορά είναι πιο δύσκολη απ` τις άλλες. Ας δούμε, όμως, λίγο το σκηνικό που έχει διαμορφωθεί στον τόπο μας , παραμονές εκλογών και τις ιδιαιτερότητες που έχει σήμερα.
  Υπάρχουν 6 υποψηφιότητες για την δημαρχία !!!. Αναρωτιέμαι, πόσες πραγματικά διαφορετικές πολιτικές για τον δήμο αντιπροσωπεύουν οι υποψήφιοι και αυτό γιατί είναι δύσκολο να γίνει κατανοητό από τα μέχρι τώρα λεχθέντα. Πάντως , θεωρώ ότι οι γενικολογίες που έχουν θέση διακήρυξης, σε κάποια προγράμματα εκλογικών συνδυασμών, σε καμία περίπτωση δεν αποτελούν στοιχείο διαφοροποίησης μεταξύ τους αλλά ούτε εκφράζουν τις βασικές πολιτικές αφετηρίες από τις οποίες θα διαμορφωθούν οι προτάσεις τους για τα επί μέρους θέματα. Υπάρχει ένας φόβος από όλους για να μιλήσουν πολιτικά .Επειδή η πολιτικοποίηση στον τόπο μας δεν είναι στα πάνω της, οι κύριοι αυτοί προσαρμόζουν την συμπεριφορά τους και την εν γένει κίνηση τους ανάλογα. Μήπως τους βολεύει αυτή η κατάσταση; Μήπως πρέπει να φοβόμαστε περισσότερο αυτά που δεν λέγονται;
  Είναι όλοι τους ανεξάρτητοι !!!. Αλλάζουν οι καιροί .Παλιότερα δίνονταν μάχη για το ποιος θα πάρει το κομματικό χρίσμα ενώ σήμερα θεωρείται μειονέκτημα αν το έχεις. Ο ανεξάρτητος έχει το πλεονέκτημα της μη δέσμευσης του από την κομματική γραμμή αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν εκφράζει πολιτικές θέσεις και απόψεις που προσδιορίζουν την πολιτική του ταυτότητα. Για παράδειγμα:Δεν θα ακούσετε τίποτα για την σχέση κράτους- τοπικής αυτοδιοίκησης, που είναι κομβικό σημείο για την πραγματοποίηση οποιασδήποτε σημαντικής προεκλογικής εξαγγελίας. Ούτε για το δημαρχοκεντρικο μοντέλο διοίκησης, που όπως φαίνεται, αφήνει αρκετά περιθώρια αυθαιρεσίας, κακοδιαχείρισης και διαστρέβλωσης της λαϊκής θέλησης. Σήμερα είναι στην ουσία «ενός ανδρός αρχή». Η συμμετοχή των πολιτών στη λήψη των αποφάσεων είναι η πεμπτουσία της δημοκρατίας και η συμμετοχή σήμερα εξαντλείται μόνο στην δημοτική εκλογή. Η πολιτική τοποθέτηση στα παραπάνω και σε άλλα παρόμοια θέματα όταν επιμελώς συγκαλύπτεται είναι εκ του πονηρού.
  Δεν υπάρχουν «καθαρά» ψηφοδέλτια !!!. Έχουμε μπερδευτεί, “συντηρητικοί” και “προοδευτικοί” μαζί. Τι συμβαίνει άραγε, είδαν ξαφνικά όλοι το φως; Έπεσαν οι πολιτικοί διαχωρισμοί, άρα και οι κοινωνικοί; Τι μπορεί να εκφράσει πολιτικά άραγε ένας συνδυασμός που είναι αχταρμάς διαφορετικών πολιτικών αντιλήψεων και πρακτικών ; Πως μπορεί να λειτουργήσει ενιαιοποιημενα και να πάρει σημαντικές αποφάσεις για την πορεία του τόπου χωρίς κοινό προσανατολισμό; Μην πάτε να μας κοροϊδέψετε ότι υπάρχουν κοινοί στόχοι και προθέσεις…Κοινούς στόχους έχετε και με τους άλλους συνδυασμούς αλλά δεν κατεβαίνετε μαζί. Όσο για τις προθέσεις, αυτές πάντα κρίνονται εκ του αποτελέσματος… Εξ άλλου η μεταπήδηση υποψηφίων από ένα συνδυασμό στον άλλο είναι χαρακτηριστικό ότι το κενό που χωρίζει τους συνδυασμούς δεν είναι ανεπίτρεπτο για τέτοιου είδους άλματα. Ο κοινός στόχος είναι η ανάληψη της δημοτικής εξουσίας και το μέσον είναι η ψηφοθηρία. Γι` αυτό γίνονται εκπτώσεις στην πολιτική τους έκφραση και θολώνεται το τοπίο. Αυτό, κύριοι, λέγεται πολιτικός αμοραλισμός και τυχοδιωκτισμός χειρίστου είδους.
  Όλοι φιλοδοξούν να παίξουν τον ρόλο του Σωτήρα, στηριζόμενοι σε μια μικρή ομάδα γύρω τους!!!. Καμιά υποψηφιότητα δεν έχει προκριθεί μέσα από διευρυμένες συμμετοχικές και δημοκρατικές διαδικασίες και επομένως δεν μπορεί να ισχυριστεί κανείς ότι εκφράζει τα πραγματικά συμφέροντα και τις προσδοκίες των πολιτών...Βέβαια, δεν αποκλείεται να υπάρχει ένας υποψήφιος δήμαρχος αποτελεσματικός και με ικανότητες που να ανταποκριθεί επάξια στα καθήκοντα του. Δεν το ξέρουμε όμως σήμερα και οι εκλογές γίνονται ένα λαχείο που πρέπει να διαλέξουμε, αν και τα τελευταία χρόνια δεν σταθήκαμε πολύ τυχεροί. Η παραγωγή και η χάραξη αυτοδιοικητικης πολιτικής δεν είναι υπόθεση ενός ατόμου και των γύρω του, ούτε θέμα τύχης. Είναι υπόθεση των πολλών τους οποίους επιμελώς αγνοούν, αλλά και του καθένα μας ξεχωριστά.
  Είναι γεγονός, σε όλο τον κόσμο, ότι οι προνομιούχοι κυρίως είναι αυτοί που ελέγχουν τα κέντρα λήψης των αποφάσεων και φροντίζουν έτσι για τα δικά τους συμφέροντα, παραβλέποντας τις πραγματικές ανάγκες των πολιτών. Έργα και υποδομές κοινής ωφέλειας δεν έχουν πρόβλημα να τα εκτελέσουν, όμως αποφάσεις που καθορίζουν την κατεύθυνση ανάπτυξης και μελλοντικής πορείας του τόπου περνούν από το κόσκινο του προσωπικού συμφέροντος. Τέτοιου είδους πολιτικές και πρακτικές είδαμε ότι δεν μπορούν να αντιμετωπιστούν μόνο με κάποιους “αντιπολιτευτικούς ;” αντιπροσώπους. Μόνο η κίνηση των ίδιων των πολιτών, και μόνο αυτή, μετά από έγκυρη και ολοκληρωμένη πληροφόρηση, μπορεί να στηρίξει ή να ανατρέψει μια σημαντική απόφαση. Ας μην υποτιμάμε τους συμπολίτες μας. Έχουν την δυνατότητα να κρίνουν, να αξιολογήσουν, αλλά πολύ περισσότερο την δύναμη να αλλάξουν τα πράγματα. Δυστυχώς, σήμερα αυτή εξαντλείται μπροστά στην κάλπη και την αναλαμβάνουν άλλοι.
  Η ενεργή συμμετοχή των πολιτών, σε μια σύγχρονη δημοκρατική κοινωνία, είναι το ζητούμενο σήμερα. Αλλιώς δεν μπορούμε να μιλάμε για γνήσιους αντιπροσώπους, αλλά κατ` επίφαση. Η ψηφοθηρία, οι συγγένειες, τα οικονομικά συμφέροντα, οι συναισθηματισμοί, οι φιλοδοξίες θα είναι τα μέσα και τα κριτήρια ανάδειξης των τοπικών αρχόντων. Αυτή η κατάσταση υπάρχει και αναπαράγεται στις τωρινές δημοτικές εκλογές.
  Η ενεργή συμμετοχή των πολιτών δεν μπορεί να συμβεί παρά μόνο μέσα από την πολιτικοποίηση τους, με την γενική έννοια του όρου. Ο στόχος πρέπει να είναι η δημιουργία ενός κινήματος τοπικής αυτοδιοίκησης που θα πληροφορεί, θα παρεμβαίνει και θα διαμορφώνει προτάσεις μέσα από συμμετοχικές διαδικασίες, όσο γίνεται πιο πλατιές, έτσι ώστε να ανατραπεί αυτή η αδιέξοδη και αρρωστημένη κατάσταση. Μέσα από τέτοιες διαδικασίες θα έπρεπε να αναδεικνύεται ένας υποψήφιος, από τα κάτω, για να είναι αντιπροσωπευτικός του κόσμου που τον επέλεξε.
  Πολλά θα μπορούσαν ακόμη να ειπωθούν γι` αυτή τη λογική και πως εξειδικεύεται σε διαμόρφωση προτάσεων. Πολλά περισσότερα θα είχες ίσως να πεις και συ, που τώρα διαβάζεις το κείμενο αυτό, που να βοηθήσουν και να διαμορφώσουν μια άλλη πολιτική για τα δημοτικά μας πράγματα. Ίσως είναι καιρός να βρεθούμε….

Κώστας Λυκεσάς

6 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

καιρος ειναι να βρεθουμε να συζητησουμε και να τα αλαξουμε.

Panagiotis είπε...

Συμφωνώ απόλυτα ότι είναι καιρός να υπάρξει πολιτικοποίηση των εκλογικών διαδικασιών καθώς και των εκλογικών κατεβασμάτων. Σήμερα οι συνδυασμοί δεν εκφράζουν κάποια συγκεκριμένη πολιτική άποψη. Είναι ένα συνοθήλευμα απόψεων όπου η διαφορετικότητα έγκειται στη διαφοροποιημένη σύνθεση του ψηφοδελτίου και όχι σε κάποια διαφορετική πολιτική θεώρηση. Είναι καιρός η κρίση να γίνεται πολιτικά και όχι προσωποκεντρικά και διαχειριστικά. Είναι καιρός πια να αναληφθεί μία πρωτοβουλία που θα κάνει συνεχή πολιτική παρέμβαση στα τεκταινόμενα της Επανομής.

ΥΓ: Καλό θα ήταν τα σχόλια να ήταν ενυπόγραφα ώστε να διατυπώνονται σαν απόψεις υπαρκτών προσώπων και όχι σαν κάτι ανώνυμο. Άλλωστε τα λόγια μας εκφράζουν πρώτα από όλα εμάς, γιατί να μην αναλαμβάνουμε και εμείς την ευθύνη και την κυριότητα αυτών που λέμε;

Ανώνυμος είπε...

Εγώ θα κάνω το δικηγόρο του διαβόλου γιατί πολύ μ'αρέσει. Και ξεκινώ.

(1)
"Υπάρχουν 6 υποψηφιότητες για την δημαρχία !!!"

Ίσως ακουστεί αστείο αλλά αυτό ακριβώς το γεγονός είναι απίστευτα θετικό και ελπιδοφόρο. Σκεφτείτε το.

Όλα τα κριτήρια, όπως περιγράφονται και απ' τον κ.Λυκεσά
("οι συγγένειες, τα οικονομικά συμφέροντα, οι συναισθηματισμοί") ακυρώνονται πλέον έτσι απλά.

Ποιος δεν έχει συγγενείς σε περισσότερα του ενός ψηφοδελτίου, ποιος δεν έχει αμοιβαία συμφέροντα με περισσότερους από έναν υποψηφίους κοκ. Εν' τέλη, είτε οι ψήφοι οικογενειών θα διαμοιραστούν (και συνεπώς θα αυτοακυρωθούν) και τις αποφάσεις θα πάρουν πολίτες που δεν κινούνται σύμφωνα με τέτοιες λογικές, είτε άτομα αυτής της λογικής θα κινηθούν για πρώτη φορά με διαφορετικό σκεπτικό.

(2)
"Είναι όλοι τους ανεξάρτητοι !!!"
"Δεν υπάρχουν «καθαρά» ψηφοδέλτια !!!"

Σε έναν τόπο που τα υπάρχοντα κόμματα απαξιώνονται με τις δικές τους πρακτικές, όπου η πλειοψηφία του κόσμου δεν βλέπει διαχωριστικές γραμμές και διαφορετικές πολιτικές, όπου ο κομματικός υποψήφιος καπελώνεται από πατερούλιδες και τοπικούς πολιτικούς παράγοντες αδιευκρίνιστου ήθους και ποιότητας, το να είσαι ή να το παίζεις ανεξάρτητος είναι η μόνη διέξοδος.

Επιπλέον, ούτε ψηφοθηρικά είναι αρνητικό κάτι τέτοιο. Σε μια κοινωνία που δεν μετεξελίσσεται ούτε αναπτύσσεται, όπου ο πολιτικός πολιτισμός είναι κάτι το άγνωστο και που καθείς ψηφίζει ό,τι ψηφίζει και ο μπαμπάς του, πολιτικές αλλαγές μπορούν να υπάρξουν είτε από υπέρ-γεννητικότητα των οπαδών/φίλων του Χ κόμματος είτε από αχταρμά ψηφοδέλτια.

Βέβαια όπως είπε και ο συγγραφέας "Η ενεργή συμμετοχή των πολιτών, σε μια σύγχρονη δημοκρατική κοινωνία, είναι το ζητούμενο σήμερα".
Όταν αυτό συμβεί τότε ούτε αχταρμάδες θα βλέπουμε ούτε και θα χρειάζονται.
Αφήνοντας τις ουτοπίες και κάνοντας realpolitik για λίγο θα δει κανείς ότι ο μη κομματικοποιημένος αχταρμάς είναι αναγκαίο κακό.


Τέλος,
είμαι σίγουρος ότι όσοι διαβάσουν και σχολιάσουν αυτό το κείμενο θα συμφωνήσουν απόλυτα μαζί του. Ίσως πουν κι άλλα πιο πολλά και πιο ιδεατά, για συμμετοχικές δημοκρατίες και δίκαιες κοινωνίες. Κι εγώ θα βρίσκομαι πάντα εκεί να θυμίζω ότι αυτός ο κόσμος προχωρά με αρχηγό τον καπιταλισμό, το κέρδος και την ματαιοδοξία από ύπαρξής του.

Ανώνυμος είπε...

Με το ΥΓ του panagiotis διαφωνώ. Ίσως η ανωνυμία, δε, είναι ο μόνος τρόπος να επικεντρωθούμε στο περιεχόμενο των λεχθέντων και όχι στο περιτύλιγμα, στη θέση και όχι στον εκφραστή αυτής. Έτσι για να αποφεύγουμε και συναισθηματισμούς, συμφέροντα, συγγένειες και κάθε άλλη μη ορθολογική κρίση.

Βέβαια, (α) δεν είναι αυτό το θέμα του post, (β) οι owners έχουν το μαχαίρι κόβουν και το καρπούζι και (γ) το σχόλιο του παραπάνω anonymous χρειαζόταν εκ φύσεως επωνυμία.

Ανώνυμος είπε...

...αν και δεν ειμαι αγγελος, εκπροσωπος τυπου του Κυριου, θα σχολιασω εν ολιγοις τα υπο του δικηγορου του διαβολου λεχθεντα...
" "Υπάρχουν 6 υποψηφιότητες για την δημαρχία !!!"

Ίσως ακουστεί αστείο αλλά αυτό ακριβώς το γεγονός είναι απίστευτα θετικό και ελπιδοφόρο. Σκεφτείτε το."
Θα ηταν ετσι,αν οι υποψηφιοτητες εκφραζαν πραγματικα διαφορετικες πολιτικες επιλογες.θα ηταν ακομη καλυτερα αν αυτες ηταν 16 αντι για 6, ο διαλογος θα ηταν πιο πλουσιος και ωφελιμος...
Τα κριτηρια επιλογης υποψηφιων δεν ακυρωνονται με τεχνητα μεσα, ουτε ο μεγαλος αριθμος υποψηφιων ειναι αιτια αλλαγης (πολιτικου) σκεπτικου και λογικης.Την δυσκολια επιλογης ο ψηφοφορος την αντιμετωπιζει με δευτερευοντα κριτηρια αλλα παλι μεσα στα ιδια πλαισια με τα αρχικα.
" ...το να είσαι ή να το παίζεις ανεξάρτητος είναι η μόνη διέξοδος".
Θα συμφωνουσα μαζι σου στο "να εισαι" ανεξαρτητος, αλλα με πολιτικες αποψεις εκφασμενες, Θα διαφωνησω ομως στο "να το παιζεις ανεξαρτητος" οτι αποτελει διεξοδο. Το να κρυβεσαι(γιατι αραγε?) και να μην λες την αληθεια ειναι αδιεξοδο κατ` αρχην προσωπικο....
Ο πολιτικος αχταρμας ειναι καλος για μια δημοσια κουβεντα στα καφενεια αλλα οχι για μια ομαδα ανθρωπων που θελουν να παρουν την ευθυνη εκπροσωπησης μιας τοπικης κοινωνιας.Αν δεν υπαρχει πολιτικη συγκλιση, θα οδηγηθει σε διασπαση και αν δεν συμβει ουτε αυτο θα επικρατησει ο πιο ισχυρος της ομαδας.Οι πολιτικες αλλαγες τετοιου ειδους δεν ειναι οι ζητουμενες.Ο αχταρμας δικαιολογειται μονο απο την ψηφοθηρια και αυτη, με τετοιους ορους, ειναι αρνητικη και αδιεξοδη.Αν αυτο ειναι realpolitik, τοτε προτιμω να ειμαι οπαδος της ουτοπιας και δονΚιχωτης του ονειρου.
"...ο μη κομματικοποιημένος αχταρμάς είναι αναγκαίο κακό."
Η ιδεολογικοπολιτικη ταυτηση δεν ειναι ουτε εφικτη αλλα ουτε και ζητουμενη. Η πολιτικη συναφεια ομως ειναι εφικτη και κανει τον αχταρμα να ειναι κακο, χωρις να ειναι αναγκαιο.
Οσο για τον καπιταλισμο, ειτε τον θεωρουμε δεδομενο κακο που αδυνατουμε να αλλαξουμε στα πλαισια της μικρης βιολογικης μας ζωης, αρα ας παψουμε να γκρινιαζουμε επιτελους, ειτε παλευουμε για την ανατροπη του μεσα απο τα μικρα και τα μεγαλα γεγονοτα της ζωης μας...., οσο εξιδανικευμενο κι` αν ακουγεται αυτο.Ο καπιταλισμος πραγματι προχωρα, σε πια κατευθυνση ομως ειναι μια αλλη ιστορια...

Ανώνυμος είπε...

Πόσο ανούσια φαίνονται όλα αυτά τελικά 6 χρόνια μετά....