Χωροταξία εναντίον περιβάλλοντος
Πατήστε εδώ για να δείτε το βίντεο από το tvxs του Στέλιου Κούλογλου.
Πέμπτη 18 Δεκεμβρίου 2008
Κυριακή 24 Αυγούστου 2008
ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΣ 2
.... Η «αποκέντρωση» σε δεύτερη έκδοση
Η οικονομική βάση του καπιταλισμού στην Ελλάδα, με τις αδυναμίες και τις στρεβλώσεις του, διαμόρφωσε ένα κράτος που αντανακλά τα προβλήματα και τις αδυναμίες του. Ο τρόπος διοίκησης ενός κράτους είναι προσαρμοσμένος στο οικονομικό μοντέλο ανάπτυξης που έχει υιοθετήσει. Η διοικητική του δομή , το μοντέλο και η πολιτική διοίκησης, θα αντανακλά, θα συνεπικουρεί στην αναπαραγωγή και στην ανάπτυξη των παραγωγικών δυνάμεων και σχέσεων πάνω στις οποίες στηρίζεται το κράτος και οι οποίες το γεννούν κιόλας. Το σημερινό αυταρχικό κράτος, εξελίσσει τις διοικητικές του δομές, ώστε να γίνει πιο αποτελεσματικό και να εξυπηρετεί καλύτερα οικονομικά και πολιτικά τα συμφέροντα της κυρίαρχης τάξης , του κεφαλαίου. Σήμερα ο κρατικός μηχανισμός έχει τέτοιες εμφανείς δυσλειτουργίες που μπλοκάρει τις παραγωγικές δυνάμεις, φρενάρει την ανάπτυξη και τα κέρδη του κεφαλαίου, διώχνει τις επενδύσεις και προκαλεί τις αντιδράσεις του ΣΕΒ. Βασικός τομεας λοιπόν που χρειάζεται άμεσα αλλαγή, εκσυγχρονισμό, είναι η δημόσια διοίκηση. Εκεί εμφανίζεται ο Καποδιστριας.
Ο Νο1 ήταν το πρώτο, το προκαταρτικό βήμα, που άλλαξε την μορφή μόνο του διοικητικού χάρτη της χώρας. Με τον Νο2, που ετοιμάζει η κυβέρνηση, η επέμβαση θα είναι και στη μορφή, (παραπέρα συγχώνευση δήμων και περιφερειών), αλλά και στο περιεχόμενο, (μεταβίβαση αρμοδιοτήτων και πόρων στους ΟΤΑ).
Με μια πρώτη ματιά, η αποκέντρωση αυτή, πάγιος στόχος της δημοκρατικής παράταξης, θα έλεγε κανείς ότι είναι σε μια θετική κατεύθυνση, αφού αναγνωρίζει το δικαίωμα και την ικανότητα στην Τοπική Αυτοδιοίκηση να διαχειριστεί με τον δικό της τρόπο τα ιδιαίτερα προβλήματα που αντιμετωπίζει και τα οποία γνωρίζει καλύτερα από τον καθένα.
Όμως δεν πρόκειται περί αυτού. Δεν την έπιασε ξαφνικά ο πόνος την κυβέρνηση για τα προβλήματα της ΤΑ ούτε λυπήθηκε επιτελούς την ταλαιπωρία των πολιτών πχ. με τις ουρές στις δημόσιες υπηρεσίες. Δυο είναι οι λόγοι : α)η μείωση των δεικτών οικονομικής ανάπτυξης (βλέπε κέρδη βιομηχάνων) και β) οι επιταγές της ΕΕ και εν όψει του Δ¨ ΚΠΣ. Βέβαια δεν πρόκειται να γίνουν οι δήμοι ανεξάρτητες κυβερνήσεις σε ένα ομόσπονδο κράτος. Οι δήμοι θα χορεύουν στο ρυθμό που θα επιβάλλει το κεντρικό κράτος, που και αυτό με τη σειρά του χορεύει στο ρυθμό που καθορίζει η Ευρωπαϊκή Ένωση. Αυτή εν τέλει υποδεικνύει, μεταξύ άλλων, τον τρόπο αποτελεσματικής διοίκησης, τον νέο Καποδιστρια. Η κυβέρνηση της ΝΔ, καθ` υπερβολή , θα έλεγα συμμορφώνεται με τας υποδείξεις της ΕΕ.
Αυτά όσον αφορά το γενικό πλαίσιο για τον νέο Καποδιστρια.
Πιο ειδικά τώρα, τι σκέπτεται να κάνει η κυβέρνηση:
“Στις αποκεντρωμένες και αυτοδιοικούμενες μονάδες μεταφέρεται το σύνολο σχεδόν των εκτελεστικών δραστηριοτήτων του κράτους, ενώ στις κεντρικές υπηρεσίες παραμένει ο επιτελικός σχεδιασμός και ο έλεγχος.” (από το κυβερνητικό πρόγραμμα της ΝΔ).
Έτσι οι Οργανισμοί Τοπικής Αυτοδιοίκησης (ΟΤΑ), θα έχουν την ευθύνη για την παιδεία, την υγεία, το περιβάλλον, την απασχόληση και την αγορά εργασίας, την αγροτική και βιομηχανική ανάπτυξη, την διαχείριση ευρωπαϊκών προγραμμάτων, τον τουρισμό, κτλ. Προβλέπεται επίσης να αυξηθούν και οι πόροι των ΟΤΑ, γιατί αλλιώς δεν θα είναι δυνατόν να λειτουργήσουν οι νέες υπηρεσίες. Έτσι η κυβέρνηση και το κράτος απομακρυνει από την μια τις ευθύνες του για τις απαράδεκτες προσφερομενες υπηρεσίες στον πολίτη, (θα ισχύει κυριολεκτικά πια “τα παραπονά σας στον δήμαρχο”), και παράλληλα νίπτει τας χείρας του, αφού μεταβιβάζει στους ΟΤΑ όλα εκείνα τα διαχειριστικά προβλήματα που εκείνο έχει τόσα χρόνια δημιουργήσει.
Από πολιτική άποψη τα κριτήρια για να θεωρηθεί μια μεταρρυθμιστική αλλαγή στη διοίκηση σε θετική κατεύθυνση, πρέπει να είναι:
Η προώθηση και διεύρυνση της δημοκρατίας μέσα από την συμμετοχή των πολιτών. Κατάργηση του νόμου για το 42%, εφαρμογή απλής αναλογικής. Οι αντιπρόσωποι της ΤΑ να είναι αιρετοί και ανακλητοί σε όλες τις βαθμίδες.
Η δυνατότητα άσκησης κοινωνικού ελέγχου από τους πολίτες. Η ετήσια εκλογοαπολογιστικη συνέλευση δεν αποτελεί κοινωνικό έλεγχο αλλά απλή ενημέρωση. Η δημιουργία αποφασιστικών δομών ελέγχου από τους πολίτες είναι έξω από τις σκέψεις και τις προθέσεις των κυβερνώντων.
Η καταπολέμηση της γραφειοκρατίας, των πελατειακών σχέσεων και της αδιαφάνειας. Παρά τις βαρύγδουπες εξαγγελίες δεν προλαβαίνουμε να μετράμε σκάνδαλα. Δεν καταλαβαίνουν ότι η λύση δεν είναι η δημιουργία επιτροπών αλλά η εφαρμογή των παραπάνω κριτηρίων στην πολιτική μας ζωή.
Να απαντά στα υπαρκτά κοινωνικά προβλήματα υπέρ των αδυνάτων, που είναι ο κύριος κορμός της κοινωνίας μας. Καλή η «κοινωνία της πληροφορίας» και ο «ψηφιακός δήμος», αλλά τα προβλήματα της ανεργίας, των μισθών, των συμβάσεων εργασίας, κλπ, θα παραμείνουν και εκεί μέσα το ίδιο οξυμμένα.
Από όσα γνωρίζουμε κανένα από τα παραπάνω δεν μπαίνει στο τραπέζι της συζήτησης, γιατί βεβαίως είναι έξω από την λογική και την πολιτική βούληση αυτής της κυβέρνησης.
Ας σκιαγραφήσουμε όμως τον νέο Καποδιστρια για να δούμε σε γενικές γραμμές τα χαρακτηριστικά του στον τόπο μας.
Ο δήμος Επανομής-Μεσημεριου θα συνενωθεί με 2 έως 4 γειτονικούς δήμους, η νομαρχία Θεσσαλονίκης θα περιλαμβάνει πιθανόν το Κιλκίς και την Χαλκιδική και η περιφέρεια μας θα είναι , κατά πως φαίνεται, όλη η Μακεδονία και η Θράκη μαζί. Αυτή η συγκεντροποίηση των δήμων σε έκταση και πληθυσμό αλλάζει τα τοπικά δεδομένα και χαρακτηριστικά, .με εμφανείς συνέπειες στην καθημερινότητα των δήμων και των δημοτών:
Αν σήμερα υπάρχει, έστω και μικρή, η δυνατότητα άμεσης επαφής και επικοινωνίας με την δημοτική αρχή, στοιχείο άμεσης δημοκρατίας, αυτό χάνεται και η δημοτική αρχή απομακρύνεται από την βάση της με όλες τις συνακόλουθες συνέπειες.
Η δυνατότητα άσκησης ζωντανής άμεσης κριτικής με την συμμετοχή των πολιτών στον ίδιο χώρο, γίνεται παρελθόν.
Η άμεση επέμβαση, χωρίς πολλά γραφειοκρατικά εμπόδια, για μικρά αλλά ενοχλητικά καθημερινά προβλήματα, θα γίνει έμμεση και καθυστερημένη έως ανύπαρκτη.
Οι δήμοι του Καποδιστρια ΙΙ, θα πρέπει να αποκτήσουν πλήθος άλλων γραφείων και υπηρεσιών για να ανταποκριθούν στις νέες αρμοδιότητες τους. Έτσι θα γιγαντωθούν οι δημοτικές υπηρεσίες, θα δημιουργηθούν μικρά γραφειοκρατικά τέρατα, με τα οποία θα έχει να παλέψει καθημερινά ο πολίτης.
Από τις πιο σημαντικές συνέπειες όμως είναι η διάσπαση του ενιαίου των δημοσιών υπηρεσιών όπως η υγεία και η παιδεία κυρίως, τις οποίες θα αναλάβουν να διεκπεραιώνουν οι τοπικές αρχές. Αλλάζει ο χάρτης της υγείας και της παιδείας στον 1ο τους βαθμό και διαμορφώνεται με βάση τα τοπικά κριτήρια, δυνατότητες, πόρους και προτεραιότητες. Οι πλούσιοι δήμοι θα έχουν πολύ καλύτερες προσφερομενες υπηρεσίες υγείας και παιδείας από τους φτωχούς (όπως ο δικός μας).
Τέτοιου είδους αλλαγές όμως για να υλοποιηθούν απαιτούν πολλαπλάσια χρηματοδότηση από την θεωρητικά δικαιούμενη σήμερα. Και λέω θεωρητικά γιατί στην πράξη σήμερα το κράτος είναι ο μεγάλος οφειλέτης της ΤΑ, αφού χρωστά περί τα 9 δις ευρώ, για τις ανάγκες της ΤΑ, τα οποία παράνομα κατακρατεί. Φανταστείτε λοιπόν τι έχει να γίνει όταν θα πρέπει να αποδώσει πολύ περισσότερα με τον Καποδιστρια ΙΙ. Φυσικά, όταν ο κόμπος φτάσει στο χτένι και ο δήμος αδυνατεί να ανταπεξέλθει, οι πολίτες θα κληθούν να πληρώσουν το λειτουργικό κόστος του δήμου.
Οι δήμοι, όντας απροετοίμαστοι και ανοργάνωτοι για να ανταποκριθούν στις νέες τους αρμοδιότητες, προκειμένου να εκτελεστούν έργα, δεν μπορούν παρά να προχωρήσουν με παραχωρήσεις, συμπράξεις δημοσίου και ιδιωτικού τομεα, έτσι ώστε το ιδιωτικό κεφάλαιο να εισχωρήσει ακόμα παραπάνω στον δημόσιο τομεα με εμφανή κέρδη γι αυτούς και σε βάρος των πολιτών. Μετά τα πετρέλαια, τον ΟΤΕ, τα λιμάνια, τον ΟΠΑΠ, το Ταχ. Ταμιευτήριο, την Αγροτική, την Εθνική, τα ναυπηγεία, την ΕΛΒΟ, την Εμπορική κτλ, σειρά έχουν και οι ΟΤΑ, η ΔΕΗ, ο ΟΣΕ και πάει λέγοντας…Όλα στο βωμό της “ανάπτυξης της χώρας”(βλ. της ανάπτυξης του κεφαλαίου).
Σημασία τελικά δεν έχει τόσο ο αριθμός των δήμων και των περιφερειών, αλλά η πολιτική που θα εξυπηρετεί αυτή η διοικητική δομή, η κατεύθυνση στην οποία γίνεται αυτή η μεταρρύθμιση και ποιος ωφελείται τελικά από τις αλλαγές αυτές. Κάτω από άλλες συνθήκες, όπου το κέντρο θα είναι ο άνθρωπος και όχι το κέρδος, η απόδοση αρμοδιοτήτων στην ΤΑ είναι θετική, θεμιτή και αναγκαία. Σήμερα όμως αυτή η μεταρρύθμιση θα λειτουργήσει κατά κύριο λόγο υπέρ του ιδιωτικού κεφαλαίου. Η ιδιωτικοποίηση των δημοτικών υποθέσεων και επιχειρήσεων σημαίνει παραπέρα επιβάρυνση των πολιτών με υπηρεσίες αμφισβητουμένης ποιότητας. Η ζωή μας θα πάει προς το χειρότερο αφού χάνουμε ουσιαστικά τον άμεσο έλεγχο των υποθέσεων του τόπου που ζούμε. Τέτοιου είδους μεταρρυθμίσεις πρέπει να μπλοκαριστουν από τον κόσμο, όσο είναι νωρίς και όσο είναι δυνατόν.
23/8/08 Κώστας Λυκεσάς
Τρίτη 3 Ιουνίου 2008
ένα Κοινωνικό Μήνυμα για το Φανάρι και τον Ποταμό...
Για αυτό να φροντίσουμε φέτος ώστε να έχουμε καθαρή θάλασσα και του χρόνου...
Σάββατο 5 Απριλίου 2008
Πανελλαδική ποδηλατοπορεία 2008
Τα αιτήματα είναι λογικά. Σε κάποιες άλλες χώρες είναι προφανείς η υλοποίηση τους.
Μπορεί στην Επανομή να μην έχουμε ακόμη πρόβλημα με τα ποδήλατα, αλλά οι διάφορες πόλεις στην Ελλάδα έχουν τεράστιο. Φανταστείτε απλώς ότι άνθρωποι στερούνται εκ των πραγμάτων το δικαίωμα να χρησιμοποιούν ποδήλατα. Και ενδέχεται μια μέρα να βρεθούμε στην θέση τους. Αν όχι εμείς, τα παιδιά μας ή τα εγγόνια μας.
Άρα όσοι μπορούν ας συμμετάσχουν στην Πανελλαδική ποδηλατοπορεία που θα γίνει ταυτόχρονα σε 17 πόλεις. Περισσότερα εδώ: link
Τις απαιτήσεις τις αντιγράφω από το site:
ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ:
- Δημιουργία δικτύου ποδηλατοδρόμων σε όλες τις πόλεις της Ελλάδας.
- Χρηματοδότηση των απαραίτητων μελετών για την κατασκευή υποδομής ποδηλάτου και εφαρμογή τους (π.χ. μελέτη ΥΜΕ/ΕΜΠ).
- Αξιόπιστη δημόσια και δωρεάν συγκοινωνία.
- Μετακίνηση ποδηλατών στο τρένο, ΚΤΕΛ.
- Περισσότερους ανοιχτούς ελευθέρους χώρους (πλατείες, πάρκα).
- Όχι στην εμπορευματοποίηση των δημοσίων χώρων
Πέμπτη 13 Μαρτίου 2008
ΜΙΑ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΔΙΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΓΠΣ ΕΠΑΝΟΜΗΣ
Είναι σε όλους μας γνωστή(;) η εξελικτική πορεία της διαμόρφωσης του ΓΠΣ στον δήμο μας. Το θέμα είναι κατεξοχήν πολιτικό, και οποιαδήποτε ανάλυση θα αποσιωπούσε αυτήν την πλευρά θα ήταν το λιγότερο μονόπλευρη. Θα σταθώ μόνο στα γενικά χαρακτηριστικά αυτής, μιας και οι λεπτομέρειες , όχι ότι δεν έχουν την πολιτική τους βαρύτητα, τουναντίον, αλλά είναι αντικείμενο άλλου κειμένου.
Καταρχήν ήταν φανερό από νωρίς ότι δεν ήταν κανείς έτοιμος για να αντιμετωπίσει ικανοποιητικά και ουσιαστικά τις απαιτήσεις ενός σχεδίου που θα καθόριζε τις χρήσεις γης στην περιοχή μας. Ούτε αυτοί που γνώριζαν από νωρίς το ξεκίνημα της διαδικασίας, πόσο μάλλον οι υπόλοιποι που εκ των υστέρων το πήραν είδηση. Και όταν λέμε δεν ήταν κανείς έτοιμος, δεν εννοώ να έχει τις γνώσεις και την εμπειρία για ένα τέτοιο σχέδιο, αλλά να έχει σκιαγραφήσει τις γενικές γραμμές και κατευθύνσεις για την Επανομή της επόμενης 20ετιας. Γι αυτό δεν χρειάζονται ειδικές σπουδές και γνώσεις αλλά όραμα, διορατικότητα και πολιτική σκέψη. Και βέβαια δεν μπορεί παρά να είναι αποτέλεσμα ομαδικής δουλειάς.
Διαφάνηκαν λοιπόν από νωρίς αντιδράσεις και στην συνέχεια έγινε φανερή μια αντιπαράθεση όχι απλά απόψεων αλλά πολιτικών αντιλήψεων για την αντιμετώπιση αυτού του τόσο σημαντικού θέματος. Αυτές που αναδείχθηκαν κατά τη γνώμη μου είναι οι παρακάτω:
1. Η αντίληψη για τον ρόλο των πολιτών από την μια και των αντιπροσώπων τους στο δήμο από την άλλη. Κύριος εκφραστής της η σημερινή ηγεσία του δήμου. Σύμφωνα με αυτήν οι πολίτες δεν είναι σε θέση να αποφασίσουν οι ίδιοι για τα σημαντικά θέματα που αφορούν τη ζωή τους αλλά μόνο οι αντιπρόσωποι τους στο δήμο και οι ειδικοί επιστήμονες που έχουν τις γνώσεις. Οποιαδήποτε διαδικασία ενεργοποιεί την συμμετοχή των πολιτών στην λήψη των αποφάσεων που τους αφορούν, είναι καταδικασμένη σε αποτυχία γιατί θα δημιουργήσει διαμάχες, συγκρούσεις συμφερόντων και κοινωνική αναστάτωση. Γι αυτό είναι καλύτερο για όλους ο κόσμος να είναι ανεπαρκώς ενημερωμένος, ημιμαθής και παθητικός ακροατής. Έτσι είναι πιο εύκολη και αποτελεσματική η χειραγώγηση του. Έτσι επίσης εξηγείται η καθυστερημένη και ελλιπής ενημέρωση του κόσμου για το ΓΠΣ, το ροκάνισμα του χρόνου με αποτέλεσμα οι λιγοστές συγκεντρώσεις να γίνονται στο παρά πέντε, να μην υπάρχει χρόνος αντίδρασης και η πίεση του χρόνου να μην αφήνει περιθώρια εναλλακτικής αντιμετώπισης του θέματος. Ακόμη έτσι δεν χρειάζεται να δίνεις απαντήσεις σε ερωτήσεις των πολιτών όπως:
• Πως εξηγείται η τεράστια διαφορά του αρχικού σχεδίου των μελετητών και του σχεδίου πρότασης του δήμου.
• Γιατί δεν εκφράστηκαν ποτέ οι κατευθύνσεις, η φιλοσοφία και τελικά το όραμα που θέλουμε να πραγματώσει το δικό μας ΓΠΣ.
• Με ποιους τρόπους και μέσα είναι διατεθειμένος ο δήμος να παλέψει την δική του πρόταση στις αρμόδιες υπηρεσίες.
• Με ποια διαδικασία νομιμοποιείται ένα δημοτικό συμβούλιο να αποφασίσει μόνο του για το μέλλον ενός ολόκληρου δήμου
Είναι μερικά μόνο από τα ερωτήματα που θα μπορούσαν να τεθούν.
Οι όποιες προσπάθειες του δήμου για συμμετοχή του κόσμου στη διαμόρφωση προτάσεων προσέκρουαν στο έλλειμμα ενημέρωσης
ήταν πρακτικά διευκρινιστικού χαρακτήρα, χαμηλής συμμετοχής και αποτελεσματικότητας και έπαιξαν το ρόλο του άλλοθι για την ηγεσία του δήμου.
Τελικά η αντίληψη της υποβάθμισης των πολιτών οδηγεί σε αυθαιρεσίες και είναι βαθειά αντιδημοκρατική.
2. Ένα ΓΠΣ που υποβαθμίζει την αξία της γης μας, καλύτερα να μην εφαρμοστεί ποτέ. Είναι γεγονός ότι ένα ΓΠΣ εκτός των άλλων, διαμορφώνει καινούργιες τιμές στα διάφορα τμήματα γης ανάλογα με το χαρακτηριστικό χρήσης που τους ορίζει. Έτσι στα πολεοδομουμενα προσδίδει υπεραξία, ενώ υποτιμά εκείνα που μένουν αγροτική γη, που είναι και τα περισσότερα. Άρα συνολικά είμαστε χαμένοι, επομένως το απορρίπτουμε. Μια απλουστευμένη προσθαφαίρεση η οποία θεωρεί ότι το κοινωνικό συμφέρον είναι το άθροισμα των επί μέρους ατομικών συμφερόντων και η οποία αδυνατεί να αξιολογήσει τις ποιοτικές αλλαγές. Πώς να κοστολογήσεις άραγε την ποιότητα ζωής σε ευρώ? Πώς να εκτιμήσεις την συνολική προστιθεμένη αξία, σημερινή και μελλοντική, που θα προσδώσει ένα ΓΠΣ στην περιοχή μας? Τι αξία έχει ένα κομμάτι γης, οικοδομήσιμο, όταν δεν έχει άσφαλτο για πρόσβαση, όταν δίπλα του στηθεί ένα χοιροστάσιο, όταν το σχολείο είναι υπερπλήρες και χιλιόμετρα μακριά και οι βασικές εγκαταστάσεις και δημοτικές υπηρεσίες είναι είτε απαγορευτικές είτε κοινωνικά ασύμφορες. Η άρνηση για ένα ΓΠΣ, σε καμιά περίπτωση δεν πρέπει να είναι γενική και κατηγορηματική. Όμως ένα προτεινόμενο σχέδιο επί συγκεκριμένου χάρτου, χωρίς επιχειρηματολογία, χωρίς όραμα και προοπτική για τον τόπο, αλλά κυρίως χωρίς την συμμετοχή της κοινωνίας στην διαμόρφωση του είναι λογικό να μην πείθει, να αμφισβητείται η αναγκαιότητα του και να απορρίπτεται συνολικά. Η πολιτική πρακτική του δήμου στο θέμα αυτό είναι υπεύθυνη για την άποψη της γενικής και συνολικής απόρριψης του ΓΠΣ.
3. Η προστασία του περιβάλλοντος είναι για τους χορτάτους. Οι πεινασμένοι αυτό που θέλουν είναι να μοσχοπουλήσουν το χωραφάκι τους. Είναι γνωστή η σημερινή κατάσταση των αγροτών και για αρκετούς το χωραφάκι τους είναι πράγματι, σήμερα, το κεφάλαιο που διαθέτουν για το μέλλον των παιδιών τους κυρίως. Είναι σωστό και δίκαιο να τους το μηδενίζουμε με ένα ΓΠΣ? Καταρχήν η προστασία του περιβάλλοντος έχει αναδειχθεί σε υπ`αριθμον 1 ζήτημα σε παγκόσμιο επίπεδο και φυσικά αυτό αφορά κυρίως τα παιδιά μας. Αν μπαίνουν σε αντιπαράθεση περιβάλλον και οικονομικό όφελος η ζυγαριά πρέπει να βαραίνει στο πρώτο. Όταν όμως το οικονομικό κέρδος, υπεισέρχεται σε μια περιβαντολογικη και χωροταξική πολιτική είναι σίγουρο ότι θα κερδίσουν οι χορτάτοι. Οι πεινασμένοι έτσι κι αλλιώς θα πάρουν ψίχουλα , αν τα πάρουν. Οι κοινωνικές και οικονομικές αντιθέσεις δεν μπορούν να μην έχουν την αντανάκλαση τους σε έναν πολεοδομικό σχεδιασμό. Ας δούμε λοιπόν το δάσος και όχι το δέντρο. Παρόλα αυτά είναι πιο πιθανό ο σχεδιασμός να αυξήσει την τιμή της γης παρά να την ελαττώσει, ακόμα κι αν μειώσει την έκταση του. Είναι εξ ίσου άδικο λοιπόν να την πληρώσει η φύση και το περιβάλλον. Από την άλλη βέβαια, και εδώ είναι η αντιφατικότητα της χωροταξικής πολιτικής, επιτρέπεται το κτίσιμο κατοικιών όχι μόνο στις επεκτάσεις των οικισμών αλλά πρακτικά παντού!!! Δηλαδή , το ίδιο το κράτος θεσμοθετεί την αταξία εκεί που θέλει να βάλει τάξη. Έτσι βέβαια λύνεται και ο γόρδιος δεσμός της υποτίμησης της αξίας της γης και όλοι είναι ευχαριστημένοι. Γιατί σήμερα, η μέγιστη αξία δεν είναι ο άνθρωπος, η ποιότητα ζωής του και το περιβάλλον, αλλά η ιδιοκτησία πλούτου και κυρίως το κέρδος ανεξάρτητα από τους τρόπους που μπορεί αυτό να προκύψει.
4. Τα μεγάλα συμφέροντα παίζουν τον ρόλο τους στην διαμόρφωση του ΓΠΣ. Δεν νομίζω να υπάρχει κανείς που να αμφισβητεί αυτή την αλήθεια. Η παρουσία τους εξ άλλου ήταν φανερή σε όλες τις φάσεις εξέλιξης του ΓΠΣ και φαντάζομαι ότι θα έχει και συνέχεια, μιας και τα οικονομικά μεγέθη στην περίπτωση μας είναι πολύ μεγάλα. Βλέπετε αυτοί έχουν και πολιτικές προσβάσεις και μπορούν σχεδόν πάντα να επηρεάσουν τα πράγματα από τα μέσα. Ο μόνος τρόπος για να αποτραπεί κάτι τέτοιο είναι η μαζική αντίδραση του κόσμου ενάντια σ` αυτές τις προσπάθειες. Στα μεγάλα συμφέροντα βεβαίως συμπεριλαμβάνεται και η εκκλησία, η οποία στα πλαίσια του «κοινωνικού και θρησκευτικού της ρόλου», συνδιαλέγεται με τους μεγαλοεργολάβους ως μεγαλοκτηματίας, αγνοώντας τους ακτήμονες της περιοχής.
5. Αυτό το ΓΠΣ δεν μπορεί να γίνει αποδεκτό, να καταγγελθεί η σύμβαση με τους μελετητές και να προχωρήσουμε σε ένα καινούργιο με κοινωνική διαβούλευση. Είναι η τελική άποψη της αντιπολίτευσης, σχεδόν σύσσωμης όπως τελικά εκφράστηκε στην τελευταία ενημερωτική συγκέντρωση του δήμου. Η άποψη αυτή ομολογεί την αδυναμία της να ανατρέψει την πορεία διαμόρφωσης του ΓΠΣ που χάραξε ο δήμαρχος και εισάγει καθυστερημένα την αποφασιστική συμμετοχή των πολιτών σαν τακτική κίνηση κυρίως και όχι σαν στρατηγική πολιτική επιλογή. Όσο και αν η πρόταση αυτή, στην συγκεκριμένη στιγμή, φαίνεται πολιτικά σωστή, δεν παύει να είναι μια άρνηση, απέναντι σε μια φκιασιδωμένη και εύπεπτη πρόταση-θέση του δημάρχου που φαντάζει ικανοποιητική για όλους, παρόλο που η πιθανότητα αποδοχής της είναι σχεδόν μηδενική και οι εγγυησεις του δημάρχου ανύπαρκτες. Κάτω από αυτές τις συνθήκες η προσφυγή στην κρίση των πολιτών θα μπορούσε να είναι η σολομωντια λύση, αν περνούσε η πρόταση από το δημοτικό συμβούλιο. Αλλά ο δήμαρχος δεν φαίνεται διατεθειμένος να αφήσει την «καυτή πατάτα» να φύγει από τα χέρια του. Γιατί άραγε? Κάτι τέτοιο θα έκλεινε τα στόματα της αντιπολίτευσης από τη μια και θα έδινε το ηθικό και πολιτικό επιχείρημα στον δήμαρχο για να προχωρήσει. Ούτε βέβαια η αντιπολίτευση είχε προβλέψει να υιοθετηθεί το δημοψήφισμα σαν τελική διαδικασία έγκρισης για το ΓΠΣ. Αν με μια ψηφοφορία εκλέγουμε τους αντιπροσώπους μας για 4 χρόνια, γιατί να μην προκρίνουμε την ίδια δημοκρατική διαδικασία για να επιλέξουμε την πορεία μας προς το μέλλον για τα επόμενα 20 χρόνια.
Έτσι λοιπόν για άλλη μια φορά φαινόμαστε κατώτεροι των περιστάσεων γιατί κάποιοι φρόντισαν να διαμορφώσουν στην μικρή μας κοινωνία τέτοιους όρους. Αν δεν φροντίσουμε να τους αλλάξουμε η ιστορία θα επαναληφθεί….
Καταρχήν ήταν φανερό από νωρίς ότι δεν ήταν κανείς έτοιμος για να αντιμετωπίσει ικανοποιητικά και ουσιαστικά τις απαιτήσεις ενός σχεδίου που θα καθόριζε τις χρήσεις γης στην περιοχή μας. Ούτε αυτοί που γνώριζαν από νωρίς το ξεκίνημα της διαδικασίας, πόσο μάλλον οι υπόλοιποι που εκ των υστέρων το πήραν είδηση. Και όταν λέμε δεν ήταν κανείς έτοιμος, δεν εννοώ να έχει τις γνώσεις και την εμπειρία για ένα τέτοιο σχέδιο, αλλά να έχει σκιαγραφήσει τις γενικές γραμμές και κατευθύνσεις για την Επανομή της επόμενης 20ετιας. Γι αυτό δεν χρειάζονται ειδικές σπουδές και γνώσεις αλλά όραμα, διορατικότητα και πολιτική σκέψη. Και βέβαια δεν μπορεί παρά να είναι αποτέλεσμα ομαδικής δουλειάς.
Διαφάνηκαν λοιπόν από νωρίς αντιδράσεις και στην συνέχεια έγινε φανερή μια αντιπαράθεση όχι απλά απόψεων αλλά πολιτικών αντιλήψεων για την αντιμετώπιση αυτού του τόσο σημαντικού θέματος. Αυτές που αναδείχθηκαν κατά τη γνώμη μου είναι οι παρακάτω:
1. Η αντίληψη για τον ρόλο των πολιτών από την μια και των αντιπροσώπων τους στο δήμο από την άλλη. Κύριος εκφραστής της η σημερινή ηγεσία του δήμου. Σύμφωνα με αυτήν οι πολίτες δεν είναι σε θέση να αποφασίσουν οι ίδιοι για τα σημαντικά θέματα που αφορούν τη ζωή τους αλλά μόνο οι αντιπρόσωποι τους στο δήμο και οι ειδικοί επιστήμονες που έχουν τις γνώσεις. Οποιαδήποτε διαδικασία ενεργοποιεί την συμμετοχή των πολιτών στην λήψη των αποφάσεων που τους αφορούν, είναι καταδικασμένη σε αποτυχία γιατί θα δημιουργήσει διαμάχες, συγκρούσεις συμφερόντων και κοινωνική αναστάτωση. Γι αυτό είναι καλύτερο για όλους ο κόσμος να είναι ανεπαρκώς ενημερωμένος, ημιμαθής και παθητικός ακροατής. Έτσι είναι πιο εύκολη και αποτελεσματική η χειραγώγηση του. Έτσι επίσης εξηγείται η καθυστερημένη και ελλιπής ενημέρωση του κόσμου για το ΓΠΣ, το ροκάνισμα του χρόνου με αποτέλεσμα οι λιγοστές συγκεντρώσεις να γίνονται στο παρά πέντε, να μην υπάρχει χρόνος αντίδρασης και η πίεση του χρόνου να μην αφήνει περιθώρια εναλλακτικής αντιμετώπισης του θέματος. Ακόμη έτσι δεν χρειάζεται να δίνεις απαντήσεις σε ερωτήσεις των πολιτών όπως:
• Πως εξηγείται η τεράστια διαφορά του αρχικού σχεδίου των μελετητών και του σχεδίου πρότασης του δήμου.
• Γιατί δεν εκφράστηκαν ποτέ οι κατευθύνσεις, η φιλοσοφία και τελικά το όραμα που θέλουμε να πραγματώσει το δικό μας ΓΠΣ.
• Με ποιους τρόπους και μέσα είναι διατεθειμένος ο δήμος να παλέψει την δική του πρόταση στις αρμόδιες υπηρεσίες.
• Με ποια διαδικασία νομιμοποιείται ένα δημοτικό συμβούλιο να αποφασίσει μόνο του για το μέλλον ενός ολόκληρου δήμου
Είναι μερικά μόνο από τα ερωτήματα που θα μπορούσαν να τεθούν.
Οι όποιες προσπάθειες του δήμου για συμμετοχή του κόσμου στη διαμόρφωση προτάσεων προσέκρουαν στο έλλειμμα ενημέρωσης
ήταν πρακτικά διευκρινιστικού χαρακτήρα, χαμηλής συμμετοχής και αποτελεσματικότητας και έπαιξαν το ρόλο του άλλοθι για την ηγεσία του δήμου.
Τελικά η αντίληψη της υποβάθμισης των πολιτών οδηγεί σε αυθαιρεσίες και είναι βαθειά αντιδημοκρατική.
2. Ένα ΓΠΣ που υποβαθμίζει την αξία της γης μας, καλύτερα να μην εφαρμοστεί ποτέ. Είναι γεγονός ότι ένα ΓΠΣ εκτός των άλλων, διαμορφώνει καινούργιες τιμές στα διάφορα τμήματα γης ανάλογα με το χαρακτηριστικό χρήσης που τους ορίζει. Έτσι στα πολεοδομουμενα προσδίδει υπεραξία, ενώ υποτιμά εκείνα που μένουν αγροτική γη, που είναι και τα περισσότερα. Άρα συνολικά είμαστε χαμένοι, επομένως το απορρίπτουμε. Μια απλουστευμένη προσθαφαίρεση η οποία θεωρεί ότι το κοινωνικό συμφέρον είναι το άθροισμα των επί μέρους ατομικών συμφερόντων και η οποία αδυνατεί να αξιολογήσει τις ποιοτικές αλλαγές. Πώς να κοστολογήσεις άραγε την ποιότητα ζωής σε ευρώ? Πώς να εκτιμήσεις την συνολική προστιθεμένη αξία, σημερινή και μελλοντική, που θα προσδώσει ένα ΓΠΣ στην περιοχή μας? Τι αξία έχει ένα κομμάτι γης, οικοδομήσιμο, όταν δεν έχει άσφαλτο για πρόσβαση, όταν δίπλα του στηθεί ένα χοιροστάσιο, όταν το σχολείο είναι υπερπλήρες και χιλιόμετρα μακριά και οι βασικές εγκαταστάσεις και δημοτικές υπηρεσίες είναι είτε απαγορευτικές είτε κοινωνικά ασύμφορες. Η άρνηση για ένα ΓΠΣ, σε καμιά περίπτωση δεν πρέπει να είναι γενική και κατηγορηματική. Όμως ένα προτεινόμενο σχέδιο επί συγκεκριμένου χάρτου, χωρίς επιχειρηματολογία, χωρίς όραμα και προοπτική για τον τόπο, αλλά κυρίως χωρίς την συμμετοχή της κοινωνίας στην διαμόρφωση του είναι λογικό να μην πείθει, να αμφισβητείται η αναγκαιότητα του και να απορρίπτεται συνολικά. Η πολιτική πρακτική του δήμου στο θέμα αυτό είναι υπεύθυνη για την άποψη της γενικής και συνολικής απόρριψης του ΓΠΣ.
3. Η προστασία του περιβάλλοντος είναι για τους χορτάτους. Οι πεινασμένοι αυτό που θέλουν είναι να μοσχοπουλήσουν το χωραφάκι τους. Είναι γνωστή η σημερινή κατάσταση των αγροτών και για αρκετούς το χωραφάκι τους είναι πράγματι, σήμερα, το κεφάλαιο που διαθέτουν για το μέλλον των παιδιών τους κυρίως. Είναι σωστό και δίκαιο να τους το μηδενίζουμε με ένα ΓΠΣ? Καταρχήν η προστασία του περιβάλλοντος έχει αναδειχθεί σε υπ`αριθμον 1 ζήτημα σε παγκόσμιο επίπεδο και φυσικά αυτό αφορά κυρίως τα παιδιά μας. Αν μπαίνουν σε αντιπαράθεση περιβάλλον και οικονομικό όφελος η ζυγαριά πρέπει να βαραίνει στο πρώτο. Όταν όμως το οικονομικό κέρδος, υπεισέρχεται σε μια περιβαντολογικη και χωροταξική πολιτική είναι σίγουρο ότι θα κερδίσουν οι χορτάτοι. Οι πεινασμένοι έτσι κι αλλιώς θα πάρουν ψίχουλα , αν τα πάρουν. Οι κοινωνικές και οικονομικές αντιθέσεις δεν μπορούν να μην έχουν την αντανάκλαση τους σε έναν πολεοδομικό σχεδιασμό. Ας δούμε λοιπόν το δάσος και όχι το δέντρο. Παρόλα αυτά είναι πιο πιθανό ο σχεδιασμός να αυξήσει την τιμή της γης παρά να την ελαττώσει, ακόμα κι αν μειώσει την έκταση του. Είναι εξ ίσου άδικο λοιπόν να την πληρώσει η φύση και το περιβάλλον. Από την άλλη βέβαια, και εδώ είναι η αντιφατικότητα της χωροταξικής πολιτικής, επιτρέπεται το κτίσιμο κατοικιών όχι μόνο στις επεκτάσεις των οικισμών αλλά πρακτικά παντού!!! Δηλαδή , το ίδιο το κράτος θεσμοθετεί την αταξία εκεί που θέλει να βάλει τάξη. Έτσι βέβαια λύνεται και ο γόρδιος δεσμός της υποτίμησης της αξίας της γης και όλοι είναι ευχαριστημένοι. Γιατί σήμερα, η μέγιστη αξία δεν είναι ο άνθρωπος, η ποιότητα ζωής του και το περιβάλλον, αλλά η ιδιοκτησία πλούτου και κυρίως το κέρδος ανεξάρτητα από τους τρόπους που μπορεί αυτό να προκύψει.
4. Τα μεγάλα συμφέροντα παίζουν τον ρόλο τους στην διαμόρφωση του ΓΠΣ. Δεν νομίζω να υπάρχει κανείς που να αμφισβητεί αυτή την αλήθεια. Η παρουσία τους εξ άλλου ήταν φανερή σε όλες τις φάσεις εξέλιξης του ΓΠΣ και φαντάζομαι ότι θα έχει και συνέχεια, μιας και τα οικονομικά μεγέθη στην περίπτωση μας είναι πολύ μεγάλα. Βλέπετε αυτοί έχουν και πολιτικές προσβάσεις και μπορούν σχεδόν πάντα να επηρεάσουν τα πράγματα από τα μέσα. Ο μόνος τρόπος για να αποτραπεί κάτι τέτοιο είναι η μαζική αντίδραση του κόσμου ενάντια σ` αυτές τις προσπάθειες. Στα μεγάλα συμφέροντα βεβαίως συμπεριλαμβάνεται και η εκκλησία, η οποία στα πλαίσια του «κοινωνικού και θρησκευτικού της ρόλου», συνδιαλέγεται με τους μεγαλοεργολάβους ως μεγαλοκτηματίας, αγνοώντας τους ακτήμονες της περιοχής.
5. Αυτό το ΓΠΣ δεν μπορεί να γίνει αποδεκτό, να καταγγελθεί η σύμβαση με τους μελετητές και να προχωρήσουμε σε ένα καινούργιο με κοινωνική διαβούλευση. Είναι η τελική άποψη της αντιπολίτευσης, σχεδόν σύσσωμης όπως τελικά εκφράστηκε στην τελευταία ενημερωτική συγκέντρωση του δήμου. Η άποψη αυτή ομολογεί την αδυναμία της να ανατρέψει την πορεία διαμόρφωσης του ΓΠΣ που χάραξε ο δήμαρχος και εισάγει καθυστερημένα την αποφασιστική συμμετοχή των πολιτών σαν τακτική κίνηση κυρίως και όχι σαν στρατηγική πολιτική επιλογή. Όσο και αν η πρόταση αυτή, στην συγκεκριμένη στιγμή, φαίνεται πολιτικά σωστή, δεν παύει να είναι μια άρνηση, απέναντι σε μια φκιασιδωμένη και εύπεπτη πρόταση-θέση του δημάρχου που φαντάζει ικανοποιητική για όλους, παρόλο που η πιθανότητα αποδοχής της είναι σχεδόν μηδενική και οι εγγυησεις του δημάρχου ανύπαρκτες. Κάτω από αυτές τις συνθήκες η προσφυγή στην κρίση των πολιτών θα μπορούσε να είναι η σολομωντια λύση, αν περνούσε η πρόταση από το δημοτικό συμβούλιο. Αλλά ο δήμαρχος δεν φαίνεται διατεθειμένος να αφήσει την «καυτή πατάτα» να φύγει από τα χέρια του. Γιατί άραγε? Κάτι τέτοιο θα έκλεινε τα στόματα της αντιπολίτευσης από τη μια και θα έδινε το ηθικό και πολιτικό επιχείρημα στον δήμαρχο για να προχωρήσει. Ούτε βέβαια η αντιπολίτευση είχε προβλέψει να υιοθετηθεί το δημοψήφισμα σαν τελική διαδικασία έγκρισης για το ΓΠΣ. Αν με μια ψηφοφορία εκλέγουμε τους αντιπροσώπους μας για 4 χρόνια, γιατί να μην προκρίνουμε την ίδια δημοκρατική διαδικασία για να επιλέξουμε την πορεία μας προς το μέλλον για τα επόμενα 20 χρόνια.
Έτσι λοιπόν για άλλη μια φορά φαινόμαστε κατώτεροι των περιστάσεων γιατί κάποιοι φρόντισαν να διαμορφώσουν στην μικρή μας κοινωνία τέτοιους όρους. Αν δεν φροντίσουμε να τους αλλάξουμε η ιστορία θα επαναληφθεί….
Κώστας Λυκεσάς
Κυριακή 9 Μαρτίου 2008
ΧΡΟΝΟΓΡΑΦΗΜΑ...
ΧΡΟΝΟΓΡΑΦΗΜΑ
ΠΕΡΙ ΠΟΛΕΟΔΟΜΙΚΟΥ Ο ΛΟΓΟΣ . . .
του Θανάση Σαράφη.
Ήμουνα μέσα στο βαθύ ύπνο και επειδή κάθε βράδυ συζητάμε για το Γ.Π.Σ. και για κείνο και το άλλο, για δόμηση και περιβάλλον, ανάπτυξη και θέσεις εργασίας, είδα ότι βρέθηκα μέσα στο Δημοτικό Συμβούλιο κι έβλεπα κι άκουγα πρωτόγνωρα πράγματα. Υπήρχε κόσμος πολύς, αγχωμένοι, νευρικοί, φωνές. Όλοι οι άρχοντες προβληματιζότανε : να σταματήσουνε την διαδικασία και να αρχίσουνε από την αρχή ή να στείλουμε αυτόν που έχουμε εμείς για να τον ψηφίσει ο οργανισμός ρυθμιστικού θεσ/νίκης (Ο.Ρ.Θ). Υποχρεωτικά.
Βλέπεις η απόφαση θα έχει επιπτώσεις για 50 – 100 χρόνια περίπου.
Τόσος καιρός πέρασε -από το 2004- κι ακόμα δε μπορέσαμε να κατασταλάξουμε. Είναι σαν το παλιό κρασί, όσο μένει τόσο καλύτερο γίνεται λένε . Μερικοί όμως στην υπνάρα τους: έλα μωρέ και τι θα γίνει , ένα χέρι θα σηκώσουμε. Άλλοι πιο κει σιγοψιθυρίζανε: έλα μωρέ, ότι και να γίνει εμείς μέσα είμαστε. Ας κάνουνε ότι θέλουνε.
Πήρανε λοιπόν σιγά–σιγά οι άρχοντες τις θέσεις τους. Αρχίσανε οι τακτοποιήσεις των χαρτιών κι εκεί που πήγα να γυρίσω πλευρό για να βολευτώ καλύτερα, κάποιοι ζητήσανε τον λόγο. Ήτανε από την παραθεριστική κατοικία.
Αυτοί πάλι τι Β’ κατοικία είναι με 10.270 στρ. που έχουν; H Επανομή με το Μεσημέρι μαζί και τις επεκτάσεις (ΟΡΘ) πιάνουνε με το ζόρι 5.770 στρ. Έχουν ένα σύλλογο και κάποιοι γυρνάνε κάθε μέρα στα καφενεία, φιλαράκια δηλαδή. Θέλουν να ανακοινώσουνε ότι είναι άδικο ρε παιδιά εσείς να χτίζετε στα 4 ή 10 στρ. και εμείς με 300 - 500 m2 (στην Ασπροβάλτα χτίζουν στα 150 m2). Να μη δίνουμε το ίδιο ποσοστό σε γη και χρήμα με σας και άμα θέλουμε να πάνε τα παιδιά μας στο σχολείο να τα στέλνουμε σε σας. Δείτε τι θα κάνετε κι εδώ είμαστε εμείς . Επιπλέον και εμείς εδώ θέλουμε να μείνουμε... Καλό είναι να προβλέψουμε αρτιότητα στα 2000τ.μ με συντελεστή δόμησης 0,1. Να ζούμε ανθρώπινα. Αν γίνουμε Α κατοικία τόσο το καλύτερο.
Κάπου πήρε το μάτι μου και τις τοπικές οργανώσεις.
Μαλακώσανε τα αγχωμένα πρόσωπα. Ηρεμήσανε τα «τικ». Ανταλλάξανε ματιές. Καλά πάμε.
Ξαφνικά να μια φωνή. Είμαστε και εμείς εδώ.
Ποιοι εσείς? Οι μικροϊδιοκτήτες λένε... Αυτοί που ο ΟΡΘ μας κάνει «πράσινους», στο Δ (γεωργική γη). Αν ήτανε στη Γερμανία θα μπορούσανε να στηρίξουνε κυβέρνηση. Εμείς λοιπόν με τα 80.000 στρ., το 80% δηλαδή της γης της επανομής, οι μικροϊδιοκτήτες της αγροτικής γής, δε θέλουμε να χτίζουμε ξενοδοχεία, καταστήματα, παιδικούς σταθμούς, νηπιαγωγεία αλλά μόνο ΚΑΤΟΙΚΙΑ & γεωργικές αποθήκες και δε μας πειράζει που θα ραντίζετε μαζί με τα μαρούλια και εμάς. Άλλωστε πόσο θα αντέξουμε; Θα μας λυπηθεί ο όποιος Σουφλιάς και θα το καταργήσει σε καμιά δεκαριά χρόνια. Μπείτε εσείς στο σχέδιο ,χαλάλι σας. Κι όλα αυτά τα 80.000 στρέμματα αργότερα θα τα δώσουμε στους γεωργούς.
Ξύπνα, λέω στον διπλανό μου πού κοιμότανε. Εδώ χόντρυνε το παιχνίδι. Κι εκεί, καπάκι με την ανακοίνωση των γεωργών, κόντεψα να ξυπνήσω.
Δε τα θέλουμε, δε τα θέλουμε. Δώστε τα σ’ αυτούς που θα τα κάνουν μικρά κομματάκια για να γίνουν αύριο οικόπεδα Β’ κατοικίας.
Λοιπόν να τελειώνουμε. Ποιοι άλλοι θέλουν να μιλήσουν. Να γραφτούν στη λίστα. Ωραία. Οι επενδυτές & οι τσιφλικάδες.
Ακούμε. Τον λόγο οι επενδυτές :
Εμείς λένε όπως και να το κάνετε δε μας πειράζει. Θα κάνουμε επενδύσεις (όπως τότε με το χρηματιστήριο). Εμείς βρίσκουμε. Μπορούμε να πάρουμε από το Δήμο και τον ΕΟΤ (μια εποχή θέλανε να πάρουνε για 49 χρόνια 4.000 στρέμματα) ή από τους παπάδες χωρίς να είναι στο τουρισμός και αναψυχής (στο Cosmos το πήρανε για 99 χρόνια και αναλάβανε την υποχρέωση να χτίσουν μια εκκλησία στο κέντρο), αντιπαροχές θα πάρουμε από εκεί που θα πάτε το τουρισμός-αναψυχή και από το «πράσινο» μπορούμε να πάρουμε μόλις πέσουν οι τιμές. Που ξέρεις;
Ο Σουφλιάς, με το ειδικό χωροταξικό σχέδιο για τον τουρισμό αν έχουμε 150 στρ., γεωργική γη μπορούμε να κάνουμε τουριστικές εγκαταστάσεις που να αξίζουνε τον κόπο. Θα παίρνουμε εσάς για υπαλλήλους και εμεις ξενοδόχοι. Αυτά που λέγατε για οικοανάπτυξη και οικοτουρισμό, σε μικρές μονάδες σ’ όλη την παραλιακή ζώνη είναι κουραφέξαλα. Θα ήτανε καλό όμως να αποφασίσετε γρήγορα γιατί θα θυμώσουμε αν μας φύγουν τα λεφτά του Δ κοινοτικού πλαισίου και θα κάνουμε πολύ καιρό να ξαναέρθουμε. Για μας λέω. Γιατί μπορεί να σας πάρουνε χαμπάρι και από το εξωτερικό. Η περιοχή σας είναι σχεδόν σαν το φαληρικό δέλτα των Αθηνών.
Το λόγο τώρα έχουν οι τσιφλικάδες, λέει ο πρόεδρος. Ακούγεται μπάσα μια φωνή.
Εμείς δε το θέλουμε. Έχουμε κι εδώ, κι εκεί, κι ακόμα δε ξέρουμε τι μας συμφέρει. Αλλά σε περίπτωση που θα γίνει ,εμείς θα βοηθήσουμε. Δεσμευόμαστε ότι τα λεφτά που θα πάρουμε να τα επενδύσουμε σε ανάπτυξη θέσεων εργασίας, όπως οι επενδυτές (όχι όπως τότε στο χρηματιστήριο). Πάει κι αυτός.
Και με χαρά για όλα αυτά που άκουσα, λέω δε μπορεί, θα συμφωνήσουνε. Θα καθίσουνε να τα δουν σοβαρά όλα αυτά, να κοινωνικοποιήσουνε το διάλογο και μετά να στείλουνε το χάρτη με το λεκτικό για να ψηφίσει ο ΟΡΘ.
Οι ομιλητές είχαν τελειώσει. Αρχίσανε να στρογγυλοκάθονται οι άρχοντες, να ετοιμάζουν τα χαρτιά, να τακτοποιούν τις σημειώσεις τους. Φαινότανε σκεφτικοί.
Λες να θέλουν να αλλάξουν την τοποθέτησή τους;
Και ξαφνικά το «μπαμ». Ακούγεται μια θυμωμένη σεντόρεια φωνή που κάτι μου θύμιζε. Μπερδευτήκανε τα πράγματα πάλι.
Αυτός ο παπάς ρε παιδιά τι θέλει εδώ μέσα;
Αυτός έτσι κι αλλιώς και στους τέσσερις χάρτες μέσα είναι. Για τουρισμό και αναψυχή. Τι καλύτερο; Ενώ τα δικά μας -τα 1200 στρέμματα του δήμου- ο Ο.Ρ.Θ τα έχει απέξω.
Κι ενώ ήτανε να ανάψουνε τα αίματα από κάποιους ακτήμονες, σηκώθηκε ένας σεβάσμιος ΓΕΡΟΝΤΑΣ (καμιά σχέση με τους Γιοσάκηδες) κι είπε ότι θέλει να μιλήσει.
Ορίστε σας ακούμε. Κι άρχισε ο Γέροντας :
Κατόπιν επιφοιτήσεως και ωρίμου διαλόγου στο αρχονταρίκι, αποφασίσαμε –χωρίς να ρωτήσουμε το Πατριαρχείο– ότι δε θέλουμε τα 800 στρ. στον Ποταμό να γίνουν τουρισμός και αναψυχή – Σόδομα και Γόμορρα δηλαδή. Είδαμε με προσοχή το λεκτικό και τους νόμους και δεν είναι ξεκάθαρο. Δεν πολεοδομούνται με τον νόμο 1337/ 83 για να έχουμε συμμετοχή σε γη και χρήμα Οικοδομούνται με κάτι άλλους νόμους. Κάτι τέτοιο πρέπει να έπαθε και η περαία και η ΕΡΤ δεν θέλει να δώσει συμμετοχή σε γη. Τα δίνουμε λοιπόν στο Δήμο Επανομής για να γίνει το μητροπολιτικό πάρκο του Ν. Θεσ/νίκης. Βάλτε αλλού τον τουρισμό και αναψυχή. .. Εχετε χωράφια να κάνετε αυτά τα πράγματα.
Ά ρε Αντώνη Τρίτση, τώρα δικαιώθηκες, σκέφτηκα.
Και συνεχίζει ο Γέροντας. Στο δε μετόχι-μοναστήρι (γύρω στα 1500 στρέμματα) τα δίνουμε στο δήμο να κτιστούν σπίτια για απόρους κατατρεγμένους και νιόπαντρα ζευγάρια που κάνουν το γάμο τους στην εκκλησία. Άλωστε όλα αυτά τα πήραμε επι τουρκοκρατίας από τους επανομίτες για να τα γλυτώσουν από τους Τούρκους.
Όπα Αντώνη Τρίτση τρίποντο πέτυχες.
Aρχίσανε οι άρχοντες να τακτοποιούν τα χαρτιά τους... Αυτοί ακόμα τσιμουδιά δεν είπαν. Τώρα είναι το παιχνίδι τους. Ένας από πίσω μουρμούριζε συνεχώς. Άσε λέω μετά θα μου τα πεις. Και κει που πάω ν'αλλάξω πλευρό για να βολευτώ καλύτερα, να ακούσω το Δ.Σ. χτυπάει το ξυπνητήρι.
Που ρε γαμώτο με πήρε απ’ το καλύτερο. Έτσι και να'παιρνα άδεια.
Βλέπεις η απόφαση θα έχει επιπτώσεις για 50 – 100 χρόνια περίπου.
Τόσος καιρός πέρασε -από το 2004- κι ακόμα δε μπορέσαμε να κατασταλάξουμε. Είναι σαν το παλιό κρασί, όσο μένει τόσο καλύτερο γίνεται λένε . Μερικοί όμως στην υπνάρα τους: έλα μωρέ και τι θα γίνει , ένα χέρι θα σηκώσουμε. Άλλοι πιο κει σιγοψιθυρίζανε: έλα μωρέ, ότι και να γίνει εμείς μέσα είμαστε. Ας κάνουνε ότι θέλουνε.
Πήρανε λοιπόν σιγά–σιγά οι άρχοντες τις θέσεις τους. Αρχίσανε οι τακτοποιήσεις των χαρτιών κι εκεί που πήγα να γυρίσω πλευρό για να βολευτώ καλύτερα, κάποιοι ζητήσανε τον λόγο. Ήτανε από την παραθεριστική κατοικία.
Αυτοί πάλι τι Β’ κατοικία είναι με 10.270 στρ. που έχουν; H Επανομή με το Μεσημέρι μαζί και τις επεκτάσεις (ΟΡΘ) πιάνουνε με το ζόρι 5.770 στρ. Έχουν ένα σύλλογο και κάποιοι γυρνάνε κάθε μέρα στα καφενεία, φιλαράκια δηλαδή. Θέλουν να ανακοινώσουνε ότι είναι άδικο ρε παιδιά εσείς να χτίζετε στα 4 ή 10 στρ. και εμείς με 300 - 500 m2 (στην Ασπροβάλτα χτίζουν στα 150 m2). Να μη δίνουμε το ίδιο ποσοστό σε γη και χρήμα με σας και άμα θέλουμε να πάνε τα παιδιά μας στο σχολείο να τα στέλνουμε σε σας. Δείτε τι θα κάνετε κι εδώ είμαστε εμείς . Επιπλέον και εμείς εδώ θέλουμε να μείνουμε... Καλό είναι να προβλέψουμε αρτιότητα στα 2000τ.μ με συντελεστή δόμησης 0,1. Να ζούμε ανθρώπινα. Αν γίνουμε Α κατοικία τόσο το καλύτερο.
Κάπου πήρε το μάτι μου και τις τοπικές οργανώσεις.
Μαλακώσανε τα αγχωμένα πρόσωπα. Ηρεμήσανε τα «τικ». Ανταλλάξανε ματιές. Καλά πάμε.
Ξαφνικά να μια φωνή. Είμαστε και εμείς εδώ.
Ποιοι εσείς? Οι μικροϊδιοκτήτες λένε... Αυτοί που ο ΟΡΘ μας κάνει «πράσινους», στο Δ (γεωργική γη). Αν ήτανε στη Γερμανία θα μπορούσανε να στηρίξουνε κυβέρνηση. Εμείς λοιπόν με τα 80.000 στρ., το 80% δηλαδή της γης της επανομής, οι μικροϊδιοκτήτες της αγροτικής γής, δε θέλουμε να χτίζουμε ξενοδοχεία, καταστήματα, παιδικούς σταθμούς, νηπιαγωγεία αλλά μόνο ΚΑΤΟΙΚΙΑ & γεωργικές αποθήκες και δε μας πειράζει που θα ραντίζετε μαζί με τα μαρούλια και εμάς. Άλλωστε πόσο θα αντέξουμε; Θα μας λυπηθεί ο όποιος Σουφλιάς και θα το καταργήσει σε καμιά δεκαριά χρόνια. Μπείτε εσείς στο σχέδιο ,χαλάλι σας. Κι όλα αυτά τα 80.000 στρέμματα αργότερα θα τα δώσουμε στους γεωργούς.
Ξύπνα, λέω στον διπλανό μου πού κοιμότανε. Εδώ χόντρυνε το παιχνίδι. Κι εκεί, καπάκι με την ανακοίνωση των γεωργών, κόντεψα να ξυπνήσω.
Δε τα θέλουμε, δε τα θέλουμε. Δώστε τα σ’ αυτούς που θα τα κάνουν μικρά κομματάκια για να γίνουν αύριο οικόπεδα Β’ κατοικίας.
Λοιπόν να τελειώνουμε. Ποιοι άλλοι θέλουν να μιλήσουν. Να γραφτούν στη λίστα. Ωραία. Οι επενδυτές & οι τσιφλικάδες.
Ακούμε. Τον λόγο οι επενδυτές :
Εμείς λένε όπως και να το κάνετε δε μας πειράζει. Θα κάνουμε επενδύσεις (όπως τότε με το χρηματιστήριο). Εμείς βρίσκουμε. Μπορούμε να πάρουμε από το Δήμο και τον ΕΟΤ (μια εποχή θέλανε να πάρουνε για 49 χρόνια 4.000 στρέμματα) ή από τους παπάδες χωρίς να είναι στο τουρισμός και αναψυχής (στο Cosmos το πήρανε για 99 χρόνια και αναλάβανε την υποχρέωση να χτίσουν μια εκκλησία στο κέντρο), αντιπαροχές θα πάρουμε από εκεί που θα πάτε το τουρισμός-αναψυχή και από το «πράσινο» μπορούμε να πάρουμε μόλις πέσουν οι τιμές. Που ξέρεις;
Ο Σουφλιάς, με το ειδικό χωροταξικό σχέδιο για τον τουρισμό αν έχουμε 150 στρ., γεωργική γη μπορούμε να κάνουμε τουριστικές εγκαταστάσεις που να αξίζουνε τον κόπο. Θα παίρνουμε εσάς για υπαλλήλους και εμεις ξενοδόχοι. Αυτά που λέγατε για οικοανάπτυξη και οικοτουρισμό, σε μικρές μονάδες σ’ όλη την παραλιακή ζώνη είναι κουραφέξαλα. Θα ήτανε καλό όμως να αποφασίσετε γρήγορα γιατί θα θυμώσουμε αν μας φύγουν τα λεφτά του Δ κοινοτικού πλαισίου και θα κάνουμε πολύ καιρό να ξαναέρθουμε. Για μας λέω. Γιατί μπορεί να σας πάρουνε χαμπάρι και από το εξωτερικό. Η περιοχή σας είναι σχεδόν σαν το φαληρικό δέλτα των Αθηνών.
Το λόγο τώρα έχουν οι τσιφλικάδες, λέει ο πρόεδρος. Ακούγεται μπάσα μια φωνή.
Εμείς δε το θέλουμε. Έχουμε κι εδώ, κι εκεί, κι ακόμα δε ξέρουμε τι μας συμφέρει. Αλλά σε περίπτωση που θα γίνει ,εμείς θα βοηθήσουμε. Δεσμευόμαστε ότι τα λεφτά που θα πάρουμε να τα επενδύσουμε σε ανάπτυξη θέσεων εργασίας, όπως οι επενδυτές (όχι όπως τότε στο χρηματιστήριο). Πάει κι αυτός.
Και με χαρά για όλα αυτά που άκουσα, λέω δε μπορεί, θα συμφωνήσουνε. Θα καθίσουνε να τα δουν σοβαρά όλα αυτά, να κοινωνικοποιήσουνε το διάλογο και μετά να στείλουνε το χάρτη με το λεκτικό για να ψηφίσει ο ΟΡΘ.
Οι ομιλητές είχαν τελειώσει. Αρχίσανε να στρογγυλοκάθονται οι άρχοντες, να ετοιμάζουν τα χαρτιά, να τακτοποιούν τις σημειώσεις τους. Φαινότανε σκεφτικοί.
Λες να θέλουν να αλλάξουν την τοποθέτησή τους;
Και ξαφνικά το «μπαμ». Ακούγεται μια θυμωμένη σεντόρεια φωνή που κάτι μου θύμιζε. Μπερδευτήκανε τα πράγματα πάλι.
Αυτός ο παπάς ρε παιδιά τι θέλει εδώ μέσα;
Αυτός έτσι κι αλλιώς και στους τέσσερις χάρτες μέσα είναι. Για τουρισμό και αναψυχή. Τι καλύτερο; Ενώ τα δικά μας -τα 1200 στρέμματα του δήμου- ο Ο.Ρ.Θ τα έχει απέξω.
Κι ενώ ήτανε να ανάψουνε τα αίματα από κάποιους ακτήμονες, σηκώθηκε ένας σεβάσμιος ΓΕΡΟΝΤΑΣ (καμιά σχέση με τους Γιοσάκηδες) κι είπε ότι θέλει να μιλήσει.
Ορίστε σας ακούμε. Κι άρχισε ο Γέροντας :
Κατόπιν επιφοιτήσεως και ωρίμου διαλόγου στο αρχονταρίκι, αποφασίσαμε –χωρίς να ρωτήσουμε το Πατριαρχείο– ότι δε θέλουμε τα 800 στρ. στον Ποταμό να γίνουν τουρισμός και αναψυχή – Σόδομα και Γόμορρα δηλαδή. Είδαμε με προσοχή το λεκτικό και τους νόμους και δεν είναι ξεκάθαρο. Δεν πολεοδομούνται με τον νόμο 1337/ 83 για να έχουμε συμμετοχή σε γη και χρήμα Οικοδομούνται με κάτι άλλους νόμους. Κάτι τέτοιο πρέπει να έπαθε και η περαία και η ΕΡΤ δεν θέλει να δώσει συμμετοχή σε γη. Τα δίνουμε λοιπόν στο Δήμο Επανομής για να γίνει το μητροπολιτικό πάρκο του Ν. Θεσ/νίκης. Βάλτε αλλού τον τουρισμό και αναψυχή. .. Εχετε χωράφια να κάνετε αυτά τα πράγματα.
Ά ρε Αντώνη Τρίτση, τώρα δικαιώθηκες, σκέφτηκα.
Και συνεχίζει ο Γέροντας. Στο δε μετόχι-μοναστήρι (γύρω στα 1500 στρέμματα) τα δίνουμε στο δήμο να κτιστούν σπίτια για απόρους κατατρεγμένους και νιόπαντρα ζευγάρια που κάνουν το γάμο τους στην εκκλησία. Άλωστε όλα αυτά τα πήραμε επι τουρκοκρατίας από τους επανομίτες για να τα γλυτώσουν από τους Τούρκους.
Όπα Αντώνη Τρίτση τρίποντο πέτυχες.
Aρχίσανε οι άρχοντες να τακτοποιούν τα χαρτιά τους... Αυτοί ακόμα τσιμουδιά δεν είπαν. Τώρα είναι το παιχνίδι τους. Ένας από πίσω μουρμούριζε συνεχώς. Άσε λέω μετά θα μου τα πεις. Και κει που πάω ν'αλλάξω πλευρό για να βολευτώ καλύτερα, να ακούσω το Δ.Σ. χτυπάει το ξυπνητήρι.
Που ρε γαμώτο με πήρε απ’ το καλύτερο. Έτσι και να'παιρνα άδεια.
Δευτέρα 3 Μαρτίου 2008
Η ΚΟΚΚΙΝΗ ΓΡΑΜΜΗ του Γ.Π.Σ. Επανομής
Σε μια τελευταία προσπάθεια διαλόγου από το blog για το Γενικό Πολεοδομικό Σχέδιο Επανομής καταθέτουμε προτάσεις και σκεψεις. Οι δημόσιες διαβουλεύσεις παντός είδους, τρόπου και αποτελέσματος τελειώσανε. Μέχρι 6-8/3/2008 ο Δήμος Επανομής πρέπει να απαντήσει για την Β1 φάση. Ακολουθεί ηΒ2 φάση και η υπογραφή. Τον χάρτη της Β1 φάσης σύσσωμο το Δ.Σ. τον απέκλεισε. Έγινε όμως πάλι η επιτροπή για το Γ.Π.Σ. Οδήμαρχος παρουσίασε καινουργιο χάρτη. Η αντιπολίτευση ζητάει να σταματήσει τώρα και να δωθεί χρόνος.
ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ
- Να καθοριστεί ζώνη τριτοβάθμιας εκπαίδευσης.
- Να καθοριστεί ζώνη καινοτομίας και έρευνας.
- Η Β' κατοικία να οριστεί ως Α' κατοικία γιατί ουσιαστικά έτσι θα λειτουργήσει και δεν θα έχει την υποδομή, κι αν δεν γίνεται να οριστεί στο λεκτικό ως αρτιότητα των οικοπέδων 2000τ.μ. μαζί με συντελεστή δόμησης 0,1
- Να χαρακτηριστεί πρασινο τα 600-800 στρέματα των παπάδων στο ποταμο
Η ΚΟΚΚΙΝΗ ΓΡΑΜΜΗ THΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ
- Η περιφεριακή δόμηση στον οικισμό Επανομής- Μεσημερίου και του οικισμου προ του 1923.
- Η ύπαρξη ΓΑ περιφεριακά των οικισμών Επανομής και Μεσημερίου και σε μέγεθος αρκετά μεγάλο ώστε να επιτραπεί ανάπτυξη και σε μελλοντικό σχεδιασμό.
- Η μείωση τουΔ (αγροτική γη) σε ποσοστό της τάξης 20-40% και στους δύο οικισμούς και με κατοχύρωση να χτίζει όπως σήμερα κατοικία. αγροτικές κατασκηνώσεις, καταλύμματα αγροτουρισμού,γηπεδα Ολυμπιακών αγωνισμάτων και ό,τι άλλο περιλαμβάνει το λεκτικό της Β1 φάσης του ρυθμιστικού Θεσ/νικης για την Δ ζώνη.
- Ο αποκλεισμός δόμησης ρητά και κατηγορηματικά στην περιοχή Κριτσιανά Αγίας Αναστασίας από τους οικοδομικούς συνεταιρισμούς και εκκλησιας γιατί αποτελούν μέρος αγροτικής παραγωγικής διαδικασίας από τους ακτήμονες και υπάρχει απόφαση του συμβουλίου επικρατείας.
- Να γινει επέκταση για τουρισμό και αναψυχή από τα κτήματα του δημου στον ποταμο μέχρι τον οικισμό της παραλίας.
- Η μείωση συντελεστή δόμησης εντός υπαρχόντων οικισμών.
- Η προστασία του βιότοπου.
Όλα όσα γράψαμε για το ΓΠΣ μαζι με τα σχόλια πιστεύω ότι είναι μια προσπάθεια προβληματισμού και άποψης. Η απόφαση ανήκει στο Δ.Σ η και σε μας με δημοψηφισμα μετα απο ενημερωση και παρουσιαση προτασης.
Θ.Σαράφης
Σάββατο 1 Μαρτίου 2008
Αναδρομή στους χάρτες του ΓΠΣ...και μία απορία...
click στις φωτογραφίες για μεγέθυνση
ΧΑΡΤΗΣ 1: Αυτός είναι ο πρώτος χάρτης που ήρθε από το ρυθμιστικό Θεσ/νικης σφραγισμένος επί δημαρχίας Γραμμένου Ιωάννη.
ΧΑΡΤΗΣ 2: Παρουσιάζεται τον Απρίλιο του 2007 στο θέατρο Επανομής από τον δήμαρχο κ. Οικονομίδη σαν απάντηση στον χάρτη 1 του ρυθμιστικού.
ΧΑΡΤΗΣ 3: Ο χάρτης που ήρθε από το Ρυθμιστικό Θεσ/νικης σφραγισμένος (αρχές Δεκέμβρη 2007) και ταυτόχρονα πήγε σε όλους τους φορείς του νομού για να γνωμοδοτήσουν εντός διμήνου, το ίδιο και ο Δήμος Επάνομής. Οφθαλμοφανές η ύπαρξη του Δ (γεωργική γη) σε ποσοστό 85% περίπου
..ΧΑΡΤΗΣ 4: 29/2/2008 παρουσιάζεται στο θέατρο Επανομής από τον δήμαρχο σαν απάντηση στον 3ο χάρτη του ρυθμιστικού Θεσ/νικης. Είναι παραπλήσιος με τον 2ο χάρτη-πρόταση του δήμου που χάθηκε.Κοινό χαρακτηριστικό και των τεσσάρων χαρτών είναι η προστασία του βιοτόπου, η ύπαρξη Β' κατοικίας κατά μήκος των παραλιών και η ανάπτυξη του τουρισμού και αναψυχής στην περιοχή Αγελαδάρικο και ποταμός.
ΑΠΟΡΙΑ: Αυτός ο 2ος χάρτης που ήτανε αναρτημένος στο ΔΗΜΟ σχεδόν 6 μήνες δεν τους έπεισε στο ρυθμιστικό Θεσ/νικης? Αυτός που είδαμε ο 4ος (ο ίδιος σχεδόν με τον 2ο) στις 29/2/2008 στο θέατρο ποιούς θα πείσει μέχρι τις 6/3/2008;
Σαράφης Θανάσης
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
