Δευτέρα 15 Οκτωβρίου 2007

Ακροδεξιά

ΓΕΙΑ ΣΑΣ ΠΑΙΔΕΣ,

οι εκλογές που πέρασαν έδειξαν ότι στην ελληνική κοινωνία ανέβηκαν από τη μια τα αριστερά κόμματα αλλά ταυτόχρονα ανέβηκε και η ακροδεξιά. Έτσι ακούω να λένε,και δεν το πιστεύω. Νομίζω πως η άνοδος της αριστεράς είναι μια τρύπα στο νερό διότι οφείλεται πασιφανέστατα στην αδυναμία του ΠΑΣΟΚ να εκφράσει μια σοσιαλιστική ιδεολογία. Οι μετεκλογικές εξελίξεις που αφορούν στο θέμα της αρχηγίας αυτό έδειξε. Δηλαδή δεν πήγε ο λαός αριστερά του ΠΑΣΟΚ αλλά το ΠΑΣΟΚ τον κλότσησε προς τα κει.
Από την άλλη η άνοδος του Καρατζαφερη αποτυπώνει μια πραγματική συντηρητική στροφή της κοινωνίας διότι πολύ απλά η βιτρίνα του Καραμανλη είναι ο μεσαίος χώρος. Κάποιος που θέλει να διατυμπανίσει την φιλοπατρία του δε νιώθει άνετα στη ΝΔ και για αυτό ψηφίζει ΛΑΟΣ. Αυτό λοιπόν είναι το πιο ανησυχητικό από όλα,αν και είναι κάτι που όλοι το βλέπαμε εδώ και χρόνια. Ο κόσμος μαζεύτηκε στα σπίτια του και ασχολείται με μονό με τον εαυτό του επειδή δεν μπορεί να ζήσει αξιοπρεπώς. Οι ιδέες του σοσιαλισμού προϋποθέτουν παιδεία και ανοιχτά μυαλά. Δε μπορεί να σαι σοσιαλιστής (πραγματικός) και να ξεσκίζεσαι για ένα ένσημο δηλαδή. Για αυτό έχουν πέραση οι λαϊκιστές τη σήμερον. Διότι έχει δημιουργηθεί πλέον το ιδανικό ακροατήριο για αυτούς τους καραγκιόζηδες.
Ας μη χαιρόμαστε λοιπόν με την άνοδο του Αλαβάνου. Να λυπόμαστε για την άνοδο του Καρατζαφερη. Το ποτήρι είναι μισοάδειο και συνεχίζει να αδειάζει. Η αισιοδοξία της σοσιαλιστικής ιδεολογίας πρέπει να γίνει πράξη αλλιώς όλοι οι αριστεροί θα καταλήξουμε να γίνουμε χαζοχαρούμενοι σε ένα περιβάλλον μαυρίλας και ρουσφετολογίας, με μουσική υπόκρουση από την Έφη Σαρρή. Έχουμε πάρει, ως όλον, την κατιούσα και οι εκλογές αυτό το επιβεβαίωσαν.

καψος

5 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Το παρακάτω κείμενο το έγραψα δυο μέρες μετά τις εκλογές. Αυτό είναι το δικό μου συμπέρασμα.

********************************

Ποιο είναι λοιπόν το βασικό συμπέρασμα των χθεσινών εκλογών?

Η ελληνική κοινωνία επιμένει στην καθίζηση της προς την ακινησία και την συντήρηση.

Πρώτα πρώτα, ο ελληνικός λαός υπερψήφισε τον Κώστα Καραμανλή και την λογική αλλά κυρίως πρακτική του "επαγγέλλομαι μεταρρυθμίσεις χωρίς να πράττω τίποτα", τη λογική και πρακτική του "αναμοχλεύω αλλαγές και στη βάση δημοσκοπήσεων τις καταργώ και τις αναστρέφω". Ο ελληνικός λαός υπερψήφισε τη λογική ότι τα πράγματα θα εξελιχθούν από μόνα τους και θα επιλυθούν αυτόματα επίσης από μόνα τους.

Δεύτερον, μη σας γελά το γεγονός ότι ΣΥΡΙΖΑ και ΚΚΕ αύξησαν τα ποσοστά τους. Τι πραγματικά αντιπροσωπεύουν τα κόμματα αυτά κανείς δεν γνωρίζει παρά μια νεφελώδη και ανώριμη ιδέα του "να κάνουμε καλύτερο τον κόσμο". Είναι τα κατ' εξοχήν κόμματα της συντήρησης, του μηδενισμού και της άρνησης. Αντιτίθενται σε κάθε μορφή μεταρρύθμισης και αλλαγής απλώς βαφτίζοντάς την αντιλαϊκή και νεοφιλελεύθερη. Καπελώνουν κάθε υγιές και μη κίνημα, κινητοποιούνται δε μόνο εκεί όπου μπορούν και πρωτοστατούν (κυρίως το ΚΚΕ).

Τρίτον, ο λαϊκισμός και τα οπισθοδρομικά συνθήματα, "νέα αλλαγή", "η δεξιά στην εξουσία", "ΠΑΣΟΚ ή δεξιά" κοκ καθώς και ο συνεχής καταγγελτικός λόγος επί των "καμμένων" είναι αυτά που έκαναν το ΠΑΣΟΚ να ισοφαρίσει τη ΝΔ στα ποσοστά (σύμφωνα με τις κυλιόμενες δημοσκοπήσεις που βγήκαν στο φως της δημοσιότητας). Η συμμετοχική δημοκρατία, οι νέες δομές του ΠΑΣΟΚ με συμμετοχή φίλων και όχι μόνο οπαδών, η κατάργηση της Ν.ΠΑΣΟΚ, του άνδρου του κάθε λαϊκίστικου, φανατικού, πελατειακού πολιτικού πολιτισμού δεν συγκίνησαν κανένα. Αντιθέτως αποσυσπείρωσαν το ΠΑΣΟΚ.

Ο ελληνικός λαός, λοιπόν, έδωσε εντολή για ακινησία κι ας ψήφισε "αριστερά".

Ανώνυμος είπε...

αγαπητε ανηψιε πιστευεις πως οτι κλοτσαει το πολυσυλεκτικο πασοκ δεν παει προς τα εκει που πιστευει? αγαπητε βαγγελη το κκε και ο συριζα αυξησαν τα ποσοστα τους γιατι οι ψηφοφοροι του ΠΑΣΟΚ αντηληφθηκαν οτι δεν ειναι σοσισλιστικο. το ερωτημα ειναι τι αντιπροσωπευει το νεφελωδες ΠΑΣΟΚ θ.σαραφης

kapsos είπε...

εγω θειε πιστευω πως αυτοι που κλοτσησε το ΠΑΣΟΚ πηγαν αριστερα γιατι δεν ειχαν που αλλου να παν.μεγαλωσαν με τις μπαριυφες του αντρεα και πιστεψαν στον σοσιαλισμο και την αριστερα την ωρα που ο αντρεας,δηλαδη το ειδωλο τους,τ αρπαζε απο τον κοσκωτα για να χτιζει βιλλες στη μιμη.πλανηθηκαν,αυτο ειναι προφανες.
οταν λοιπον με αυτο το ιστορικο κατατασει καποιος τον εαυτο του στο ΠΑΣΟΚ ειναι σχεδον βεβαιο πως καποιοα στιγμη θα αριβαρει για αλλου.η δυσαρεσκεια που προκαλεσε το ΠΑΣΟΚ σε αυτες τις εκλογες δεν οφειλεται νομιζω σε κανενα θολο πολιτικο,ιδεολογικο ή προγραμματικο τοπιο.οφειλεται στο οτι ο συμμετοχικος κληρονομος με τον σταυρο στην πλατη δεν καταφερε να τους φουσκωσει τα μυαλα με λογοδιαρροιες κενες περιεγχομενου.
εκει παιζεται το ματς θειο!!στο αν θα καταφερει ο νεος αρχηγος να φουσκωσει τα μυαλα των απογοητευμενων ΠΑΣΟΚων.δηλαδη στην ουσια αναζητειται η καταλληλη τρομπα.για αυτο και ο βενιζελος ως εχων μεγαλυτερα πνευμονικα αποθεματα ειναι καλυτερος.ειναι η τρομπα που χρειαζεται το ΠΑΣΟΚ.

Υ.Γ. επι της πολιτικης ουσιας και με βαση την κοινωνικη αναγκαιοτητα δεν ομιλω ποτες.αλλωστε τετοιες εννοιες δεν υπηρξαν ποτε,ουτε θα υπαρξουν

Ανώνυμος είπε...

Δεν πιστεύω ότι τα πρόσωπα διαμορφώνουν την πολιτική αλλά η πολιτική τα πρόσωπα. Αυτό σημαίνει ότι αν το Πα.Σο.Κ. δε διαμορφώσει μια «αριστερή» πολιτική, όποιον και να έχει ως πρόεδρο, τότε ούτε ο κόσμος θα επανέλθει στο κόμμα ούτε όμως και νέα άτομα θα επιλέγουν το Πα.Σο.Κ. ως ριζοσπαστική λύση. Όταν όμως μιλάμε για αριστερή πολιτική δεν πρέπει να μιλάμε για την πολιτική του Ανδρέα Παπανδρέου, η οποία ήταν μια ριζοσπαστική πολιτική για τα δεδομένα της εποχής του, αλλά για μια νέα ριζοσπαστική σοσιαλιστική αριστερή πολιτική προσαρμοσμένη στη σημερινή εποχή. Γιατί αριστερή πολιτική έχει και το Κ.Κ.Ε. αλλά με ιδέες που αντιπροσωπεύουν την εποχή του Μαρξ και όχι την εποχή μας. Όσο για τον Βενιζέλο δεν πιστεύω ότι είναι κατάλληλος για αρχηγός του Πα.Σο.Κ. την δεδομένη στιγμή καθώς το κόμμα βρίσκεται σε κρίση και χρειάζεται έναν ενωτικό και όχι έναν αρχηγικό πρόεδρο, έναν πρόεδρο για το κόμμα και όχι έναν πρόεδρο με προσωπικές φιλοδοξίες, έναν πρόεδρο για τον λαό και όχι για την καρέκλα. Τέλος ένα ερώτημα: Αν ο Γιώργος Παπανδρέου χάσει τις εκλογές, βλέπεται ως κάποια πιθανότητα την ίδρυση ενός νέου σοσιαλιστικού κόμματος από τον ίδιο;

Ανώνυμος είπε...

Τα αποτελέσματα των βουλευτικών εκλογών ανέδειξαν πράγματι κάποια προβλήματα προς κάθε κατεύθυνση. Και δεν εννοώ μόνο την δεξιά και την αριστερή κατεύθυνση…, που λίγο ως πολύ θα συμφωνούσαμε όλοι, για το τι εκφρασαν τα αποτελέσματα και για κάποια από τα αίτια…
Εδώ θέλω μόνο να σχολιάσω κάποια θέματα που τέθηκαν η δεν τέθηκαν:
• Οι πολίτες με την ψήφο τους εκφρασαν, εκτός των άλλων, και το επίπεδο της πολιτικής και ιδεολογικής τους συγκρότησης, το βαθμό συνειδητοτηταςτων ,την ικανότητα τους να κρίνουν πολιτικά, κτλ.
Δεν έχει νόημα, νομίζω, κάποιος που θεωρεί ότι έχει κατακτήσει ένα “ανώτερο” πολιτικό κριτήριο, να κατηγορεί το σύνολο των πολιτών για την επιλογή τους. Ας δει καλύτερα τι ήταν αυτό που διαμόρφωσε τον κόσμο, τον λαό, ώστε να ψηφίζει έτσι, και τι αυτό που δεν τον βοήθησε να ανεβάσει το πολιτικό του κριτήριο.
• Ο νεοφιλελευθερισμός, σαν ιδεολογία(?) και σαν πολιτική του καπιταλισμού της ελεύθερης αγοράς, είναι κυρίαρχος σήμερα στον κόσμο, διάδοχος μορφή του κευνσιανισμου. Ο αντίπαλος του , ο σοσιαλισμός, κρατά πεισματικά την πεπαλαιωμένη μορφή που είχε από τον 19ο αιώνα και οι όποιες μεταλλάξεις του, μορφές σοσιαλδημοκρατίας-κοινωνικού κράτους, φλέρταραν ανοικτά με τον φιλελευθερισμό προκειμένου να πάρουν την εξουσία, με άλλα λόγια τους ενσωμάτωσε το σύστημα. Σήμερα σε όλη την Ευρώπη είναι στην εξουσία , λίγο ως πολύ, οι συνεπείς εκφραστές του νεοφιλελευθερισμού. Το ίδιο και στην Ελλάδα. Ο Σημίτης κέρδισε γιατί κατάφερε πιο ορθολογιστικά να εκφράσει αυτή την τάση (και μέσα στο Πασοκ). Αυτό είναι μια ακόμα συνιστώσα που επηρεάζει τις πολιτικές εξελίξεις στην Ελλάδα και όχι μοναδική.
• Η αριστερά, που σκέπτεται, πραγματικά ψάχνεται και καλά κάνει. Αλλοίμονο σ` αυτούς που θεωρούν ότι τα έχουν λύσει όλα. Μπορεί σήμερα , κατά κύριο τρόπο, η αριστερά να προσδιορίζεται με την άρνηση της όμως τουλάχιστον υπερασπίζεται τα δικαιώματα των πολιτών (ποιος άλλος το κάνει?). Και δεν μιλάω μόνο για τα κόμματα της αριστερας, αλλά για κάθε σκεπτόμενο προς αριστερά. Αριστερός, ως γνωστον, δεν είναι αυτός που εξηγεί τον κόσμο, αλλά αυτός που τον αλλάζει, τον κάνει καλύτερο με την ουμανιστική έννοια, όσο γενικό ή “ανώριμο“ κι αν ακούγεται αυτό.
• Το σημαντικό, νομίζω, σήμερα δεν είναι να εξηγήσουμε ούτε που πήγαν οι ψηφοφόροι του Πασοκ, ούτε ποιος θα είναι ο αρχηγός του. Αλλά να συμβάλλουμε με λόγια και έργα στην διαμόρφωση εκείνης της πολιτικής που θα απεγκλωβίσει τους πολίτες από τα σημερινά ιδεολογικο-πολιτικά τους δεσμά. Και αυτό δεν είναι έργο ενός κόμματος μόνο…..