Δευτέρα 11 Δεκεμβρίου 2006

Ποιός θα διαχειρίζεται τα σκουπίδια μας;



Ακούστηκε ότι η νεα δημοτική αρχή προσανατολίζεται να αναθέσει το μάζεμα και γενικά την διαχείριση των σκουπιδιών σε ιδώτη εργολάβο. Λοιπόν τι λέμε;

Θα έχουμε μια "φιλελεύθερη" επιλογή; Μια άλωση του δημοσίου υπέρ των ιδιωτικών συμφερόντων; Μήπως ένα δούρειο ίππο για τις εργασιακές σχέσεις και αμοιβές;

Ή από την άλλη πλευρά καλύτερες υπηρεσίες με μικρότερο κόστος για τον Δήμο και τους πολίτες; Τελικά "μαύρη γάτα - άσπρος γάτος αρκεί να πιάνει ποντίκια";


Θ. ΤΖΙΝΑΣ

14 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Σύντομη απάντηση.

Η διαχείριση, λοιπόν, των σκουπιδιών μας - που είναι πολύ περισσότερα απ' ότι θα έπρεπε (1 κιλό κατά μέσο όρο ημερησίως) - πρέπει πρωτογενώς να γίνεται ατομικά ή οικογενειακά Από εμάς τους ίδιους. Δευτερογενώς, δεν βλέπω κανέναν λόγω η συγκομιδή και απόθεση των σκουπιδιών να είναι υπόθεση του δημοσίου τομέα.

Όχι τόσο σύντομη απάντηση.

Εδώ τίθενται δύο θέματα διαφορετικά. (α) διαχείριση σκουπιδιών και (β) δημόσιος ή ιδιωτικός τομέας.

Σχετικά με το πρώτο, η διαχείριση των σκουπιδιών κατά τη γνώμη μου πρέπει να γίνεται εντελώς αποκεντρωμένα Πρέπει να είναι ατομική υπόθεση που ο καθένας θα την λαμβάνει πολύ σοβαρά. Πρέπει να είναι υπόθεση της κοινωνίας των πολιτών, δική μου, δική σου, δέκα ή είκοσι ατόμων που θα προσπαθήσουν να αφυπνίσουν, ενημερώσουν, να ενεργοποιήσουν την κοινωνία.

Η διοικούσα αρχή έχει την υποχρέωση να πρωτοστατεί, να δημιουργεί προϋποθέσεις και να προσφέρει τα απαραίτητα μέσα για μια περισσότερο βιολογική διαχείριση και πιθανή εκμετάλλευση των σκουπιδιών.

Από εκεί και πέρα, το ποιος θα κάνει τη συγκομιδή και την απόθεση των σκουπιδιών που περνούν πρώτα από το δικό μας φιλτράρισμα είναι θέμα δημόσιου συμφέροντος Το δημόσιο συμφέρον απαιτεί τις καλύτερες δυνατές υπηρεσίες στην καλύτερη δυνατή τιμή.

Ανώνυμος είπε...

Δηλαδή ρε Άκη κάνεις γκάλοπ για τη δημοτική αρχή; Δεν καταλάβαμε ποιά είναι η δικιά σου πρόταση. Άραγε ο ιδιωτικός τομέας εγγυάται καλύτερη παροχή υπηρεσιών, με μικρότερο κόστος; Μήπως οφείλεται στην καταπάτηση εργασιακών σχέσεων και σε νέες μορφές εργασίας; Η διαχείρηση των σκουπιδιών και όχι το μάζεμα πρέπει να είναι το ερώτημα και η πολιτική σκέψη & πρόταση για κάθε δήμαρχο.
Το μάζεμα αποτελεί μέρος του προβλήματος και είμαστε πολύ περίεργοι αν ο ιδιωτικός τομέας είναι έτοιμος να αναλάβει τη διαχείρηση των σκουπιδιών από την αρχή αρχή μέχρι το τέλος. (Μάζεμα, υγειονομική ταφή και απόβλητα). Και πριν υπογραφεί συμφωνία - συμβόλαιο, να εγγυηθεί για μια τετραετία το κόστος, την ποιότητα και τη μορφή εργασίας. Γιατί αν αναλάβει μόνο το μάζεμα και μας βγει φθηνότερα πάλι εμείς θα πληρώσουμε τις επιπτώσεις στο περιβάλλον.
Και εν πάσει περιπτώσει στο πολύ γρήγορο λόγω χρόνου και χώρου.
Θέλει συζήτηση το θέμα.

Ανώνυμος είπε...

Αγαπητοί θ. σαρ. και γ. σφ. ένα θέμα για συζήτηση έβαλα και μάλιστα πολύ συγκεκριμένο. Κάποιοι βέβαια έχουν πάντα σκέψεις στο πίσω μέρος του μυαλού τους. Μπορείτε να περιμένετε να αλλάξουμε τον κόσμο και μετά να μαζέψουμε τα σημερινά σκουπίδια.
Βαγγέλη,εντόπισες ακριβώς το ζήτημα στη καρδιά του και μάλιστα έδωσες και τις παραμέτρους που ίσως εγώ θεώρησα αυτονόητες. Φυσικά και η διαχείρηση των σκουπιδιών είναι μεγάλο θέμα, ο στόχος και η προσπάθεια πρέπει να είναι στη κατεύθυνση της μείωσης του όγκου. Αυτό όμως απτεται πολλών πραγμάτων (υποδομές, παιδεία κλπ) που θέλουν χρόνο. Εγώ έβαλα ένα θέμα συζήτησης άμεσο και ενοούσα περισσότερο το δεύτερο σκέλος. Και αφού θέλετε και την γνώμη μου θα την πώ, δεν είχα άλλωστε σκοπό να μην τοποθετηθώ:
Σε ΙΔΙΩΤΗ, σύντροφοι και γρήγορα μάλιστα. Με λύπη μου είναι η αλήθεια, αλλά πλέον έχω πιστεί ειδικά για παραγωγικές δραστηριότητες, το δημόσιο (στην Ελλάδα τουλάχιστον,) είναι σπάταλο και αναποτελεσματικό. Και ιδιώτης δεν ειναι κατανάγκη το "κεφάλαιο" και οι "καπιταλιστές". Μπορεί να είναι και μια εταιρεία με μετόχους το πλήρωμα του απορριμματοφόρου.

Ανώνυμος είπε...

ακη σοβαρα και με χρονο.Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ακριβως οπως την εβαλες στο blog.1.εγω λεω και συζηταω για πολιτικη οταν τα δεδομενα και οι σκεψεις εχουν κατατεθει δημοσιως΄και οχι οταν ακουγονται.2.οι επιλογες -δεν με ενδιαφερει πως τις χαρακτηριζεις -αρκει να υπηρετουν την κοινωνια και οχι μονο στην οικονομικη της διασταση.3.δεν με ενδιαφερει η γατα ουτε τα ποντικια.θα επιθυμουσα να με πεισεις με στοιχεια και επιχειρηματα οτι ο ιδιωτικος τομεας-ο οποίος δεν με φοβιζει καθόλου- θα με συμφερει απο ολες τις παραμετρους.Υ.Σ.Το υφάκισου δεν αρεσε.το μυαλο μου εχει τις ιδιες σκεψεις και μπρος και πισω.και φρονω οτι οι λυσεις τωνπροβληματων αλλαζουν τον κοσμο καιοχι αυτο που λες εσυ.μαλλον δεν ειχες χιουμορ οταν το διαβαζες.και μια απορια.γιατι με αποκαλεις συντροφο.σε τι συντροφευουμε.

par...alogos είπε...

Αυτά που λέτε [Τζίνας Θ.] είναι κλασική ΝΕΟφιλελεύθερη [και όχι φιλευλεύθερη απλά] θεώρηση των πραγμάτων.
Βέβαια νομίζω ότι δεν τίθεται θέμα ανάθεσης σε ιδιώτη η διαχείρηση των απορριμάτων [αυτό το γενικό "ακούστηκε" εμένα δεν μου λέει τίποτα].
Σαν γενικότερη ιδέα θα το πω το εξής: Μερικά πράγματα όπως η παιδεία πχ πρέπει να μένουν στα χέρια του δημοσίου. Τα δημόσια αγαθά τα πληρώνουμε καθημερινά [τέλη, φόρους κτλ] και τα δικαιούμαστε.
Οπότε καθήστε και σκεφτείτε που χάθηκαν αυτά τα χρήματα που δίνουμε καθημερινά και κανονικά πρέπει να μας επιστρέφονται ως κοινωνικές παροχές [και όχι μόνο -> μισθοδοσίες κτλ κτλ];
Και τελικά ας σκεφτούμε ότι δώθηκαν και άλλα πράγματα σε ιδιώτες και είδαμε την κατάντια και την σπατάλη.

Ανώνυμος είπε...

Αγαπητοί θ.σαρ και φ.σφ,

1) ο ιδιωτικός τομέας εγγυάται και καλύτερη ποιότητα υπηρεσιών και χαμηλότερο κόστος - προσοχή! - σε κερδοφόρους τομείς. Βέβαια το να γενικολογούμε είναι γενικά αρνητικό και συνεπώς αυτό που έθεσε ως δεδομένο ο τζίνασ θ. θα πρέπει να εξακριβωθεί για να μιλάμε συγκεκριμένα.
2) δεν χρειάζεται ο ιδιώτης να φέρει όλη την ευθύνη του κύκλου των απορριμάτων - και μάλλον είναι ουτοπικό να ζητά κανείς κάτι τέτοιο, τουλάχιστον προς το παρόν. Αν μπορεί όμως να αναλάβει οικονομικά και ποιοτικά ένα κομμάτι αυτού τότε θα πρέπει να το συζητήσουμε.
3) συμφωνώ ότι η διαχείριση πρέπει να είναι το ζητούμενο για την δημοτική αρχή όμως το κόστος της συλλογής και απόθεσης είναι αυτό που τέθηκε ως θέμα και δεν είναι αμελητέο.
4) και στο finale μήπως όλα αυτά που ζητάτε από τον ιδιώτη τα κάνει το δημόσιο σήμερα και δεν το ξέραμε?
5) η πρότασή σας για την προστασία του εργαζόμενου περνά από την μετατόπιση του συνόλου της οικονομίας στο δημόσιο? Έτσι προστατεύονται τα δικαιώματα των εργατών και οι εργασιακές σχέσεις?
6) κατανοώ την αγωνία σας για μια πιθανή αποκλειστικά οικονομική θεώρηση των πραγμάτων, δεν κατανοώ όμως την αυθαίρετη αντιδιαστολή της οικονομικής με την κοινωνική θεώρηση. Δηλαδή αναγκαστικά το κοινωνικό καλό πρέπει να συμβαδίζει με το οικονομικό κακό ή το οικονομικό καλό με εκμετάλλευση και κοινωνικό κακό. Γενικεύσεις επί γενικεύσεων.

Dimitris, το "μερικά πράγματα" είναι πολύ γενικό. Τι σχέση έχει η παιδεία με το μάζεμα των σκουπιδιών? Τα δημόσια αγαθά μπορούμε να τα πληρώνουμε φτηνότερα και πάλι να τα δικαιούμαστε και να τα λαμβάνουμε. Κατάντια και σπατάλη στον ιδιωτικό τομέα? Παράδειγμα? Αν υπάρχει τότε σίγουρα έχει εμπλακεί το δημόσιο και η διεφθαρμένη φύση του (π.χ. δημόσια έργα, προμήθειες κλπ.). Επίσης, έχει κάπου αποδειχτεί ότι το φιλελεύθερο είναι χειρότερο από το σοσιαλιστικό ή το αντίθετο? Δεν βλέπω καθαρά κάποιο επιχείρημα εκτός από φοβία προς την ελεύθερη αγορά

Τέλος, αγαπητέ τζίνασ θ., ο ιδιωτικός τομέας δεν είναι πανάκεια (φαντάζομαι θα συμφωνείς). Συμφωνώ ότι το δημόσιο υπολειτουργεί και υπερχρεώνει αλλά υπάρχουν τομείς που απαιτείται η ποιοτική παρουσία του και όχι η αντικατάστασή του.

Το μάζεμα των σκουπιδιών βέβαια δεν είναι ένας από αυτούς.

Ανώνυμος είπε...

Με απόλυτη υποκρισία κάποιοι, πριν τις δημοτικές εκλογές, πρόβαλλαν την ιδιαιτερότητα των τοπικών κοινωνιών και την έθεταν απέναντι στην γενική πολιτική αντίληψη που θα έπρεπε να έχει ένα ψηφοδέλτιο. Πόσο γρήγορα διαψεύδονται - αυτοδιαψεύδονται. Ήταν αρκετή, η διατύπωση ενός διλήμματος για το ποιος θα μαζεύει τα σκουπίδια, για να τεθούν όλα τα ζητήματα, που απασχολούν το σύνολο της κοινωνίας μας. Εργασιακά δικαιώματα, πολιτικά δικαιώματα, φιλελευθερισμός και νεοφιλελευθερισμός, δημόσιος και ιδιωτικός τομέας κλπ.
Ποιος λοιπόν θα μαζεύει τα σκουπίδια; Ο δήμος ως δημόσιο ή κάποιος ιδιώτης; Ποιο είναι το επιχείρημα υπέρ της μιας ή της άλλης άποψης; Όσοι υποστηρίζουν την παράδοση σε ιδιώτες το μόνο επιχείρημα που έχουν είναι το κόστος. Και πιο συγκεκριμένα το οικονομικό κόστος. Λεξούλα μαγική. Την πετάμε στο τραπέζι και καθαρίζουμε, αφού πρώτα μετατρέψουμε το σύνολο των δημοτών και κατοίκων σε άτομα με μια και μόνη ιδιότητα, αυτή του καταναλωτή. Και τι είναι αυτό που ενδιαφέρει αυτόν τον μονοδιάστατο άνθρωπο που κινείται ως οικονομικό μέγεθος στην καμπύλη προσφοράς -τιμής-ζήτησης; Το κόστος. Όσο πιο φθηνά, τόσο πιο καλά. Όμως ο κάθε άνθρωπος πριν γίνει καταναλωτής προϊόντων ή υπηρεσιών πρέπει να υπάρξει με κάποιον τρόπο μέσα στην παραγωγική διαδικασία με κάποια ιδιότητα διαφορετική από αυτή του καταναλωτή. Πρέπει να υπάρξει ως εργαζόμενος ή ως ιδιοκτήτης μέσων παραγωγής, σαν μικρομεσαίος αγρότης ή σαν μικροεπαγγελματίας και με διάφορες άλλες ιδιότητες. Μέσα απ΄ αυτήν την διαδικασία αποκτά και το αναγκαίο εισόδημα για να γίνει στη συνέχεια και καταναλωτής.
Οφείλει λοιπόν ο εργαζόμενος, αν δεν το κάνει, να σκέφτεται και να δρα ανάλογα με την ΤΑΞΙΚΗ του θέση στην κοινωνία. Να θέτει τα ζητήματα με βάση το μακροπρόθεσμο συμφέρον του ίδιου και της τάξης του και όχι με το μικροσυμφέρον της στιγμής. Η μεταφορά δραστηριοτήτων από το δημόσιο στον ιδιωτικό τομέα, μόνο σαν όχημα για τη διάλυση των εργασιακών σχέσεων και την καταστρατήγηση των δικαιωμάτων των εργαζόμενων έχει χρησιμεύσει. Ούτε καλλίτερες, ούτε φθηνότερες υπηρεσίες έχουν απολαύσει οι εργαζόμενοι. Ούτε τα οικονομικά του δημοσίου βελτιώθηκαν. Ούτε η ανεργία μειώθηκε. Αντίθετα, έχουμε εργαζόμενους να δουλεύουν με συνθήκες ρωμαϊκής γαλέρας, χωρίς ωράρια, χωρίς ασφαλιστικά κλπ δικαιώματα, με τον κίνδυνο της απόλυσης να κρέμεται πάνω απ΄ τα κεφάλια τους. Αν σκεφτεί κανείς να με ρωτήσει αν θέλω να γίνουν όλοι δημόσιοι υπάλληλοι, λες και είναι κακό, θα του απαντήσω ότι τα κατ΄ αρχή θέλω τα δικαιώματα των εργαζόμενων στον δημόσιο τομέα να ισχύσουν και στον ιδιωτικό και όχι το αντίθετο.
Και όσο αφορά την αποτελεσματικότητα του ιδιώτη στο «απλό» θέμα της αποκομιδής των σκουπιδιών αρκεί κανείς να μπορεί να δει λίγο πιο μακριά από τη μύτη του. Στον ίδιο το δήμο Επανομής, στο Μεσημέρι. Να δει, να ρωτήσει, να μάθει αν και πόσο είναι αποτελεσματικότερος ο ιδιώτης.

Ανώνυμος είπε...

Όταν έβαζα το θέμα για συζήτηση περίμενα λίγο πολύ τι θα ακολουθήσει και ίσως αυτός να ήταν ο λόγος, δηλαδή να προκληθεί διάλογος και να εκφραστούν αντικρουόμενες απόψεις και να αναδειχθούν οι αντιθέσεις ακόμα και ανάμεσα σε άτομα που συγχνωτίζονται σε κάποιο βαθμό. Προσωπικά δεν το βρίσκω κατ΄ανάγκη κακό. Όσοι βέβαια πιστεύουν στη μια "αλήθεια" και μια "γραμμή" το βρίσκουν, τι να κάνουμε;
Και αφού Ανδρέα θέλεις ίδια δικαιώματα για τους εργαζομένους δημόσιου και ιδιωτικού τομέα που κολλάς; είπε κανένας κάτι διαφορετικό; γιατί δεν αγωνιζόμαστε γι αυτό;
Και όλα τα υπόλοιπα που αναφέρεις γιατί δεν ισχύουν όταν ο εργαζόμενος στα σκουπίδια δεν είναι δημόσιος υπάλληλος; Και που τέλος πάντων μπορεί να επεκτείνονται οι δραστηριότητες του δημοσίου; Συνήθίσαμε παραδοσιακά οι δήμοι να ασχολούνται με τα σκουπίδια και την ύδρευση, γιατί να μην βάλουμε π.χ. και το ψώμί, να κρατικοποιήσουμε τους φούρνους για να χουμε καλύτερο και φθηνότερο ψωμί και οι αρτεργάτες καλύτερες συνθήκες ζωής; Ας μην είμαστε εκτός τόπου και χρόνου. Εκτός και αν θες να κρατικοποιήσουμε και "το οξυγόνο και να το μοιράζει το κόμμα στα μέλη του μόνο", που λεγε και ο Πανούσης κάποτε.

Ανώνυμος είπε...

Πολύ συζήτηση περί όνου σκιάς

Ανώνυμος είπε...

Το βήμα υπάρχει, ιδού η Ρόδος λοιπόν.

Ανώνυμος είπε...

Στην Επανομή τα σκουπίδια και ο Δήμος δεν πάνε καλά, στην Ελλάδα η τοπική αυτοδιοίκηση και η κεντρική εξουσία, δεν πάνε καλά… Το λέμε εμείς, το λέει ο δήμος, η αντιπολίτευση, η κυβέρνηση (όταν ανέλαβε), οι διεθνείς οργανισμοί (ΟΟΣΑ, WEF, κτλ), το λένε και οι Osborne & Gabler στο βιβλίο τους για την “ επανίδρυση του κράτους” που έγινε η ‘βίβλος’ της ΝΔ και του Καραμανλη.
Γιατί δεν δουλεύει σωστά ο κρατικός μηχανισμός? Λένε οι κύριοι αυτοί:
Α)διότι η λειτουργία του είναι “μονοπωλιακή”, δεν υπάρχει ανταγωνισμός
Β)διότι οι αμοιβές των υπαλλήλων είναι ανεξάρτητες από το παραγόμενο έργο, υπάρχει μονιμότητα, άρα δεν μπορούν να απολυθούν.
Γ)δεν υπάρχουν ελεγκτικοί μηχανισμοί, άρα υπάρχει διαφθορά, διαπλεκομενα και δεν υπάρχει αξιολόγηση.
Δ)οι κρατικές υπηρεσίες και οργανισμοί χρηματοδοτούνται ανεξάρτητα από την ποιότητα και την ποσότητα των υπηρεσιών τους και τον όγκο των πολιτών που εξυπηρετούν.
Επομένως,” επανιδρύουμε” το κράτος ώστε να είναι αποτελεσματικό. Δημιουργούμε παράλληλες ιδιωτικές επιχειρήσεις που προσφέρουν υπηρεσίες ανάλογες με του δημοσίου, ώστε να δουλέψει ο ανταγωνισμός και να έχει ο πολίτης επιλογή, είτε ιδιωτικοποιούμε επιχειρήσεις του δημοσίου, κρατώντας το management, ελέγχουμε την απόδοση, τόσο των υπηρεσιών όσο και των υπαλλήλων, αξιολογούμε και χρηματοδοτούμε ανάλογα.
Έτσι θα αυξηθεί η παραγωγικότητα, θα μειωθεί το κόστος , θα βελτιωθεί η ποιότητα των παρερχομένων υπηρεσιών. Θα μειωθεί ο αριθμός των εργαζομένων με διάφορους τρόπους, είτε θα μετακινηθούν στον ιδιωτικό φορέα που θα αναλάβει ένα τομεα υπηρεσιών. Έτσι και η ανεργία δεν θα αυξηθεί και οι δείκτες ανάπτυξης θα οδεύσουν προς τα άνω.
Μια απλή ορθολογιστική πρόταση που υιοθετείται από πολλές κυβερνήσεις ανά την υφήλιο, για την αποτελεσματικότερη λειτουργία του κράτους και της οικονομίας. Έτσι αποφεύγουμε το αδιέξοδο.
(Ξαναγυρνάμε στα σκουπίδια. Ποιος θα τα μαζέψει λοιπόν ο Δήμος η ο ιδιώτης? Η εύκολη και λογική απάντηση, με βάση τα παραπάνω, είναι ο ΙΔΙΩΤΗΣ και μάλιστα γρήγορα, αφού ο Δήμος δεν μπορεί “τόσο καλά και τόσο φτηνά”).
Εδώ μπαίνουν τα ερωτήματα: Για ποιο κράτος μιλάμε, ποια οικονομία και τίνος αδιέξοδα? Ποια συμφέροντα εξυπηρετεί το κράτος με μια τέτοια πολιτική
και σε ποιο βαθμό το ιδιωτικό συμφέρον μπορεί να συμβαδίσει με το κοινωνικό? Όταν ο ιδιώτης βγάζει νόμιμο κέρδος από τους φόρους και τα τέλη που πληρώνουμε όλοι μας, είτε στον Δήμο είτε στην κεντρική εξουσία, χρήματα τα οποία πρέπει να μας επιστρέφονται με παροχή υπηρεσιών, τι να πούμε για το κράτος, ότι διαχειρίζεται το δημόσιο χρήμα αμερόληπτα και με σύνεση? Δεν είναι τυχαίο ότι ο πανελλήνιος σύνδεσμος επιχειρήσεων προστασίας περιβάλλοντος (ΠΑΣΕΠΠΕ), είναι μέλος του συνδέσμου ελληνικών βιομηχανιών (ΣΕΒ). Αν στην τοπική εξουσία καταλογίζουμε ανικανότητα διαχείρισης των δημοτικών πόρων, στην κεντρική εξουσία πρέπει να καταγγείλουμε ότι εξυπηρετεί συμφέροντα του κεφαλαίου και όχι κοινωνικά.
Δεν θα μπω στη λογική της αντιπαράθεσης του είδους, γιατί να μην μπορεί και ο δήμος να λειτουργεί καλά και φτηνά, η ποιος φταίει που οι δήμοι και το κράτος είναι δυσλειτουργικοί….κτλ.
Υπάρχουν δυο λογικές για να δούμε τα πράγματα:
α)Να αποδεχτούμε την υπάρχουσα τάξη πραγμάτων, τον καπιταλισμό με όλες του τις αντιθέσεις, τα προβλήματα που δημιουργεί στους πολλούς και τις λύσεις που έχει για τους λίγους, να σκεφτούμε το όριο ζωης μας και να πούμε π.χ. δεν βαριέσαι, ας τα μαζέψει ο ιδιώτης τα σκουπίδια, έτσι κι` αλλιώς , όπως είναι τα πράγματα, πιο φτηνά θα μας βγει, …και η ζωή συνεχίζεται…,
ώσπου να εμφανιστεί το επόμενο πρόβλημα, …κ.ο.κ. Έτσι με την λογική αυτή μόνο επισκευαστικές προτάσεις μπορούμε να κάνουμε για ένα πλανήτη που καταρρέει.
β) Επειδή το πρόβλημα είναι γενικό, τα σκουπίδια είναι ένα δεντράκι μόνο στο δάσος, η μόνη αποτελεσματική, κατά τη γνώμη μου, λύση είναι το γκρέμισμα εκ θεμελίων αυτού του τερατουργήματος, του καπιταλιστικού κράτους, με όλους τους μηχανισμούς του. Μέχρι να γίνει αυτό συνείδηση στον κόσμο, ας βάλει ο δήμος ένα ιδιώτη να μαζεύει τα σκουπίδια, (για να γίνει και το χατίρι του Θοδωρή) , αλλά ας σκεφτούμε τα προβλήματα όχι ξεκομμένα και κοντοπροθεσμα, αλλά ενταγμένα σε ένα γενικότερο πολιτικο-οικονομικό πλαίσιο, όπως πράγματι είναι.

par...alogos είπε...

Μια ερώτηση για αυτούς που υποστηρίζουν την λύση που κατευθύνεται στον ιδιωτικό τομέα:

Με τους συμβασιούχους, αυτούς που ζουν από το επάγγελμα αυτό [προφανώς δεν το κάνουν από την καλή τους την καρδιά], αυτούς που τα χρωστούμενα έχουν μαζευτεί σωρό, τι προτείνετε;
Τους πετάτε στα σκουπίδια; "Εθελούσια έξοδο";
Αυτό είναι το κοινωνικά δίκαιο δηλαδή; Αυτή είναι η κοινωνία που οραματίζεστε;

Αλλά δεν καταλαβαίνω το εξής: Αφού υπάρχει και το εργατικό αλλά και το υλικότεχνικό δυναμικό στην Επανομή, γιατί λοιπόν αναζητούμε την λύση στον ιδιωτικό τομέα; Για να το πω πιο ξεκάθαρα και να μην θέτω ρητορικά ερωτήματα: Ποιός και που τρώγονται όλα τα φράγκα; Αυτά που δίνουμε με τέλη και φόρους; Μήπως τελικά το πρόβλημα δεν είναι στο αν τα σκουπίδια τα μαζεύει ο "κυρ Κώστας" ή ο "Χρήστος ΑΕ", αλλά στη διαφάνεια εκμετάλευσεις των χρημάτων του δήμου;
Μήπως τελικά αυτές οι "απευθείας αναθέσεις" είναι [που είναι!!] ύποπτες;
Η γνώμη μου: αν δεν μπορέσει ο δήμος να κατευθυνθεί προς την διαφάνεια τότε όχι μόνο δεν βελτιώνεται η κατάσταση σε περίπτωση συνεργασίας με τον ιδιωτικό τομέα αλλά αυξάνει την α-διαφάνεια με εκθετικό τρόπο.


* [αναφέρομαι στην υπάρχουσα κατάσταση. προφανώς μπορούμε να δώσουμε και άλλη κατεύθυνση στην συζήτηση για τον τρόπο που γίνεται και το πως θα έπρεπε να γίνεται η διαχείρηση των σκουπιδιών -> ανακύκλωση, ΧΥΤΑ, ατομική ευθύνη, κτλ κτλ]

par...alogos είπε...

@τζίνας θ:
Αυτό με το ψωμί τελειώς ατυ-χέστατο παράδειγμα.
Η κατάντια του ψωμιού, που κοστίζει 60 λεπτά τουλάχιστον [210 δρχ] ,και τείνει να ανέβει κι άλλο, και το οποίο δεν τρώγεται [μέσα σε μισή μέρα γίνεται σαν λάστιχο-> άλλη μια απόδειξη ότι δεν είναι πανάκεια η ισοδυναμία ιδιώτης και ποιότητα] είναι από τα χειρότερα παραδείγματα κατάντιας του ιδιωτικού τομέα. Μην μιλήσουμε για την ΞΕΦΤΙΛΑ του γάλακτος-γιαουρτιου κτλ κτλ...
Του αισχρού κέρδους κάποιων ιδιωτών στο κεφάλι του λαού.
Η ξεφτίλα του ΝΕΟφιλελευθερισμού και ο μαρασμός του κοινωνικού κράτους!!!

Μην φτάσουμε στο άλλο ακρό φοβάμε που θα ιδιωτικοποιήσουμε και το οξυγόνο και θα χρειάζεται να πληρώνουμε για να αναπνέουμε, όπως θα πει και ο Πανούσης κάποτε...

Ανώνυμος είπε...

Πρακτικώς και όχι θεωρητικώς, η εθνικοποίηση των φούρνων θα σήμαινε απευθείας,
(1) τον περιορισμό των ψωμιών σε ένα είδος, λευκό απλό ψωμί,
(2) την κατακόρυφη πτώση της ποιότητας - μετά τον ενθουσιασμό της εθνικοποίησης, διότι άμα δεν γουστάρεις φάε παντεσπάνι,
(3) την μεγιστοποίηση του κόστους - ποιός θα ασχοληθεί με τον περιορισμό του κόστους με το κράτος ως ιδιωκτήτη,
(4) τον περιορισμό της ποσότητας που αναλογεί στον καθένα - δεν μπορεί να το αγοράζεις 10 λεπτά και να θες και 10 ψωμιά, μισό ψωμί και πολύ σου είναι,
(5) τον περιορισμό των αρτοποιίων - σε μια πρώτη περικοπή του κόστους και συνεπώς των θέσεων εργασίας

και εντέλει στη δημιουργία καθημερινώς ουράς χιλιομέτρων μέσα στο κρύο του χειμώνα με μια βότκα στο χέρι να μας ζεσταίνει το σώμα και μια φωτογραφια του συντρόφου Στάλιν να μας ζεσταίνει την ψυχή.

Καλά καπιταλιστικά Χριστούγεννα με πολύσπορο, μπακέτα και ότι τραβάει η ψυχούλα σας.

Και για να μην παρεξηγηθώ, ως δικηγόρος του διαβόλου γράφω μήπως και το γυρίσουμε λιγάκι στο πιο ρεαλιστικό.