Ποιόν να ψηφίσω...
Φθάσαμε μπροστά στην κάλπη των δημοτικών εκλογών του 2006. Μπαίνει στον καθένα το ερώτημα « ποιον να ψηφίσω;» και η απάντηση αυτή τη φορά είναι πιο δύσκολη απ` τις άλλες. Ας δούμε, όμως, λίγο το σκηνικό που έχει διαμορφωθεί στον τόπο μας , παραμονές εκλογών και τις ιδιαιτερότητες που έχει σήμερα.
Υπάρχουν 6 υποψηφιότητες για την δημαρχία !!!. Αναρωτιέμαι, πόσες πραγματικά διαφορετικές πολιτικές για τον δήμο αντιπροσωπεύουν οι υποψήφιοι και αυτό γιατί είναι δύσκολο να γίνει κατανοητό από τα μέχρι τώρα λεχθέντα. Πάντως , θεωρώ ότι οι γενικολογίες που έχουν θέση διακήρυξης, σε κάποια προγράμματα εκλογικών συνδυασμών, σε καμία περίπτωση δεν αποτελούν στοιχείο διαφοροποίησης μεταξύ τους αλλά ούτε εκφράζουν τις βασικές πολιτικές αφετηρίες από τις οποίες θα διαμορφωθούν οι προτάσεις τους για τα επί μέρους θέματα. Υπάρχει ένας φόβος από όλους για να μιλήσουν πολιτικά .Επειδή η πολιτικοποίηση στον τόπο μας δεν είναι στα πάνω της, οι κύριοι αυτοί προσαρμόζουν την συμπεριφορά τους και την εν γένει κίνηση τους ανάλογα. Μήπως τους βολεύει αυτή η κατάσταση; Μήπως πρέπει να φοβόμαστε περισσότερο αυτά που δεν λέγονται;
Είναι όλοι τους ανεξάρτητοι !!!. Αλλάζουν οι καιροί .Παλιότερα δίνονταν μάχη για το ποιος θα πάρει το κομματικό χρίσμα ενώ σήμερα θεωρείται μειονέκτημα αν το έχεις. Ο ανεξάρτητος έχει το πλεονέκτημα της μη δέσμευσης του από την κομματική γραμμή αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν εκφράζει πολιτικές θέσεις και απόψεις που προσδιορίζουν την πολιτική του ταυτότητα. Για παράδειγμα:Δεν θα ακούσετε τίποτα για την σχέση κράτους- τοπικής αυτοδιοίκησης, που είναι κομβικό σημείο για την πραγματοποίηση οποιασδήποτε σημαντικής προεκλογικής εξαγγελίας. Ούτε για το δημαρχοκεντρικο μοντέλο διοίκησης, που όπως φαίνεται, αφήνει αρκετά περιθώρια αυθαιρεσίας, κακοδιαχείρισης και διαστρέβλωσης της λαϊκής θέλησης. Σήμερα είναι στην ουσία «ενός ανδρός αρχή». Η συμμετοχή των πολιτών στη λήψη των αποφάσεων είναι η πεμπτουσία της δημοκρατίας και η συμμετοχή σήμερα εξαντλείται μόνο στην δημοτική εκλογή. Η πολιτική τοποθέτηση στα παραπάνω και σε άλλα παρόμοια θέματα όταν επιμελώς συγκαλύπτεται είναι εκ του πονηρού.
Δεν υπάρχουν «καθαρά» ψηφοδέλτια !!!. Έχουμε μπερδευτεί, “συντηρητικοί” και “προοδευτικοί” μαζί. Τι συμβαίνει άραγε, είδαν ξαφνικά όλοι το φως; Έπεσαν οι πολιτικοί διαχωρισμοί, άρα και οι κοινωνικοί; Τι μπορεί να εκφράσει πολιτικά άραγε ένας συνδυασμός που είναι αχταρμάς διαφορετικών πολιτικών αντιλήψεων και πρακτικών ; Πως μπορεί να λειτουργήσει ενιαιοποιημενα και να πάρει σημαντικές αποφάσεις για την πορεία του τόπου χωρίς κοινό προσανατολισμό; Μην πάτε να μας κοροϊδέψετε ότι υπάρχουν κοινοί στόχοι και προθέσεις…Κοινούς στόχους έχετε και με τους άλλους συνδυασμούς αλλά δεν κατεβαίνετε μαζί. Όσο για τις προθέσεις, αυτές πάντα κρίνονται εκ του αποτελέσματος… Εξ άλλου η μεταπήδηση υποψηφίων από ένα συνδυασμό στον άλλο είναι χαρακτηριστικό ότι το κενό που χωρίζει τους συνδυασμούς δεν είναι ανεπίτρεπτο για τέτοιου είδους άλματα. Ο κοινός στόχος είναι η ανάληψη της δημοτικής εξουσίας και το μέσον είναι η ψηφοθηρία. Γι` αυτό γίνονται εκπτώσεις στην πολιτική τους έκφραση και θολώνεται το τοπίο. Αυτό, κύριοι, λέγεται πολιτικός αμοραλισμός και τυχοδιωκτισμός χειρίστου είδους.
Όλοι φιλοδοξούν να παίξουν τον ρόλο του Σωτήρα, στηριζόμενοι σε μια μικρή ομάδα γύρω τους!!!. Καμιά υποψηφιότητα δεν έχει προκριθεί μέσα από διευρυμένες συμμετοχικές και δημοκρατικές διαδικασίες και επομένως δεν μπορεί να ισχυριστεί κανείς ότι εκφράζει τα πραγματικά συμφέροντα και τις προσδοκίες των πολιτών...Βέβαια, δεν αποκλείεται να υπάρχει ένας υποψήφιος δήμαρχος αποτελεσματικός και με ικανότητες που να ανταποκριθεί επάξια στα καθήκοντα του. Δεν το ξέρουμε όμως σήμερα και οι εκλογές γίνονται ένα λαχείο που πρέπει να διαλέξουμε, αν και τα τελευταία χρόνια δεν σταθήκαμε πολύ τυχεροί. Η παραγωγή και η χάραξη αυτοδιοικητικης πολιτικής δεν είναι υπόθεση ενός ατόμου και των γύρω του, ούτε θέμα τύχης. Είναι υπόθεση των πολλών τους οποίους επιμελώς αγνοούν, αλλά και του καθένα μας ξεχωριστά.
Είναι γεγονός, σε όλο τον κόσμο, ότι οι προνομιούχοι κυρίως είναι αυτοί που ελέγχουν τα κέντρα λήψης των αποφάσεων και φροντίζουν έτσι για τα δικά τους συμφέροντα, παραβλέποντας τις πραγματικές ανάγκες των πολιτών. Έργα και υποδομές κοινής ωφέλειας δεν έχουν πρόβλημα να τα εκτελέσουν, όμως αποφάσεις που καθορίζουν την κατεύθυνση ανάπτυξης και μελλοντικής πορείας του τόπου περνούν από το κόσκινο του προσωπικού συμφέροντος. Τέτοιου είδους πολιτικές και πρακτικές είδαμε ότι δεν μπορούν να αντιμετωπιστούν μόνο με κάποιους “αντιπολιτευτικούς ;” αντιπροσώπους. Μόνο η κίνηση των ίδιων των πολιτών, και μόνο αυτή, μετά από έγκυρη και ολοκληρωμένη πληροφόρηση, μπορεί να στηρίξει ή να ανατρέψει μια σημαντική απόφαση. Ας μην υποτιμάμε τους συμπολίτες μας. Έχουν την δυνατότητα να κρίνουν, να αξιολογήσουν, αλλά πολύ περισσότερο την δύναμη να αλλάξουν τα πράγματα. Δυστυχώς, σήμερα αυτή εξαντλείται μπροστά στην κάλπη και την αναλαμβάνουν άλλοι.
Η ενεργή συμμετοχή των πολιτών, σε μια σύγχρονη δημοκρατική κοινωνία, είναι το ζητούμενο σήμερα. Αλλιώς δεν μπορούμε να μιλάμε για γνήσιους αντιπροσώπους, αλλά κατ` επίφαση. Η ψηφοθηρία, οι συγγένειες, τα οικονομικά συμφέροντα, οι συναισθηματισμοί, οι φιλοδοξίες θα είναι τα μέσα και τα κριτήρια ανάδειξης των τοπικών αρχόντων. Αυτή η κατάσταση υπάρχει και αναπαράγεται στις τωρινές δημοτικές εκλογές.
Η ενεργή συμμετοχή των πολιτών δεν μπορεί να συμβεί παρά μόνο μέσα από την πολιτικοποίηση τους, με την γενική έννοια του όρου. Ο στόχος πρέπει να είναι η δημιουργία ενός κινήματος τοπικής αυτοδιοίκησης που θα πληροφορεί, θα παρεμβαίνει και θα διαμορφώνει προτάσεις μέσα από συμμετοχικές διαδικασίες, όσο γίνεται πιο πλατιές, έτσι ώστε να ανατραπεί αυτή η αδιέξοδη και αρρωστημένη κατάσταση. Μέσα από τέτοιες διαδικασίες θα έπρεπε να αναδεικνύεται ένας υποψήφιος, από τα κάτω, για να είναι αντιπροσωπευτικός του κόσμου που τον επέλεξε.
Πολλά θα μπορούσαν ακόμη να ειπωθούν γι` αυτή τη λογική και πως εξειδικεύεται σε διαμόρφωση προτάσεων. Πολλά περισσότερα θα είχες ίσως να πεις και συ, που τώρα διαβάζεις το κείμενο αυτό, που να βοηθήσουν και να διαμορφώσουν μια άλλη πολιτική για τα δημοτικά μας πράγματα. Ίσως είναι καιρός να βρεθούμε….
Κώστας Λυκεσάς
